آیا تا به حال به خودتان مخمری عطرآگین زده‌اید؟ عطری که بوی گل می‌دهد اما از قارچ ساخته شده است.

تا کنون از مخمرها که در واقع نوعی قارچ هستند، برای تهیۀ مواد غذایی همچون نان یا پنیر ویژۀ وگان‌ها (vegan) استفاده می‌شد اما دانشمندان به‌تازگی توانسته‌اند در یکی از آخرین پیشرفتهای علمی خود، از قارچ‌ها در صنعت خلق رایحه‌های مختلف نیز استفاده کنند.

دانشمندان بیولوژیست موسسۀ Gingko در شهر بوستون آمریکا در حال تهیۀ عطری با رایحۀ گل رز هستند که به کمک مهندسی ژنتیک از مخمرها تهیه شده‌اند.

آنها امیدوارند بتوانند از این فناوری برای ساخت طیف وسیعی از عطرها استفاده کنند؛ عطرهایی که حتی دقیق‌ترین مشتری‌ها نیز قادر به تشخیص تفاوت آنها با عطرهای موجود در بازار نباشند.

در اروپا و آمریکا عصارۀ گل رزِ مورد استفاده در عطرسازی، از گلستان‌های بزرگی در سراسر این قاره‌ها برداشت می‌شود. اما این نگرانی وجود دارد که با توجه به تغییرات آب و هوایی یا وقوع فجایع طبیعی، امکان برداشت گسترده از این گل‌ها برای همیشه فراهم نباشد و به همین دلیل است که دانشمندان در تلاش برای یافتن ماده‌ای جایگزین گل‌های رز برای تولید عطر هستند.

دانشمندان موسسه Gingko آمریکا، آن دسته از ژن‌های گل رز را که دارای آنزیم‌های تولید عطر هستند کدگذاری کرده و در این آنزیم‌ها نیز ترکیبات شیمیایی ویژه‌ای را که در تولید بو نقش دارند، شناسایی کردند.

آنها سپس ژنوم این مخمرها را دستکاری و ژن‌هایی از گل رز یا گیاهان دیگر را به آن اضافه کرده و باعث ایجاد واکنش‌های متابولیک متفاوتی در آنها شدند.

این دانشمندان همچنین در تلاش برای استخراج عصارۀ گل‌ها به شیوه‌ای نوین و استفاده از مخمرها در این راه هستند. زیرا به گفته آنها بسیاری از گل‌ها در طبیعت و هنگامیکه به شاخه هستند، عطری فوق‌العاده دارند اما پس از استخراج عصاره به شیوه‌های رایج، دیگر نمی‌توان دقیقا همان رایحه را استشمام کرد.

شاید تاریخ حیات بر زمین بایستی از نو نوشته شود. زیرا با کشف فسیل‌های میکروسکوپی جدید در کانادا انقلابی در دانش بشری رخ داده است. این فسیل‌های ۴ میلیارد ساله نازک‌تر از تار مو هستند. احتمال حیات در مریخ هم مطرح شده است.

گروهی از پژوهشگران روز چهارشنبه (اول مارس/ ۱۱ اسفند) در هفته‌نامه تخصصی "نیچر" اعلام کردند که موفق به کشف قدیمی‌ترین فسیل‌های میکروسکوپی تاکنون شناخته‌شده شده‌اند؛ فسیل‌هایی که به عنوان "شاهدی مستقیم" برای حیات بر سیاره ما در حدود ۴ میلیارد سال پیش ارزیابی می‌شوند. این کشف تاریخی می‌تواند حتی نظریه‌های تاکنونی درباره امکان حیات بر دیگر سیاره‌ها را نیز دگرگون کند.

به نوشته‌ی دومینیک پاپینو، از کالج دانشگاهی لندن و سرپرست این تیم تحقیقاتی، فسیل‌های میکروسکوپی کشف‌شده در کانادا حدود ۳۰۰ میلیون سال قدیمی‌تر از قدیمی‌ترین فسیل‌های تاکنون شناخته‌شده هستند.

پاپینو و همکارانش در مؤسسه‌های تحقیقاتی زمین‌شناسی آمریکا، نروژ و نیز دانشگاه اتاوا، قدمت این میکرو−سنگواره‌ها را بین ۳ میلیارد و ۷۷۰ میلیون و ۴ میلیارد و ۲۹۰ میلیون سال تخمین زده‌اند.

ظریف‌تر از تار مو

قدیمی‌ترین فسیل‌های میکروسکوپی تا پیش از این شناخته‌شده، در غرب استرالیا کشف شده بودند و ۳ میلیارد و ۴۶۰ میلیون سال قدمت داشتند. تیم تحقیقاتی پاپینو این سنگواره‌های ریز را در لایه‌های کوارتز در کمربند گرین‌استون نیوواگیتوک در استان کبک کانادا یافته است.

عرض این فسیل‌های میکروسکوپی نصف قطر یک تار مو و طول‌شان تا نیم میلی‌متر است و به شکل لوله‌ها و رشته‌هایی سرخرنگ جلوه می‌کنند.

بر اساس پژوهش تیم تحقیقاتی پاپینو، فسیل‌های کشف‌شده، بازمانده‌ی باکتری‌هایی هستند که در نزدیکی شکاف‌های کف اقیانوس که مواد مذاب زمین را به بیرون سرازیر می‌کرده، می‌زیسته‌‌اند و از آهن تغذیه می‌کرده‌اند. هنوز هم در سیاره ما هستند فضاهای حیاتی هیدروترمال سرشار از آهنی که باکتری‌ها در آنها زندگی می‌کنند. این باکتری‌ها شباهت زیادی به باکتری‌های کهنسالی دارند که اینک بازمانده‌های آنها یافت شده‌اند.

دانشمندان تاکنون همواره در رابطه با کشف احتمالی فسیل‌های میکروسکوپی این تردید را داشته‌اند که آیا آنها واقعا به ریشه‌های زیستی حیات راه می‌برند. پژوهشگران پیرامون پاپینو اما روش‌های بسیاری را برای تجزیه و تحلیل میکرو−سنگواره‌ها به کار برده‌اند؛ از جمله استفاده از روش اسکن لیزری. این پژوهشگران تشریح کرده‌اند که به‌ویژه آثار آپاتیت یا کلسیم فسفات و یک ترکیب کربن دیگر دلایل محکمی بر وجود حیات هستند.

احتمال حیات بر مریخ

دومینیک پاپینو به خبرگزاری فرانسه گفته است که گرچه برای تعیین قدمت فسیل‌ها "روشی قابل اتکا" به کار رفته، نتیجه‌ی کار اما "کماکان قابل بحث می‌ماند". به همین جهت، سرپرست تیم تحقیقاتی و همکارانش به شکلی محتاطانه عمر این فسیل‌های میکروسکوپی را دست‌کم ۳ میلیارد و ۷۷۰ میلیون سال اعلام کرده‌اند.

آنگونه که نویسندگان این پژوهش اعلام کرده‌اند، کشف این میکرو−سنگواره‌ها می‌تواند نظریه‌ها درباره وجود حیات در سیاره‌های دیگر را نیز دگرگون کند. اینکه در زمانی نسبتا کوتاه پس از به‌وجود آمدن کره زمین در حدود ۴ میلیارد و ۵۷۰ میلیون سال پیش، آثار حیات بر سیاره ما ظاهر شده باشد، این گمان را تقویت می‌کند که در دیگر سیاره‌های دارای آب در خارج از منظومه شمسی نیز در زمان‌هایی چنین دور موجودات زنده وجود داشته بوده باشند.

متیو داد، از مرکز فناوری نانو در لندن و نویسنده‌ی همراه پاپینو، تأکید می‌کند که بر سطح مریخ نیز در همان زمان، همچون بر سطح زمین، آب جاری بوده است. متیو داد در ویدئویی که در تارنمای اینترنی "نیچر" منتشر شده گفته است، پس قابل تصور است که بتوان دلایلی نیز برای وجود حیات در ۴ میلیارد سال پیش در مریخ پیدا کرد. او در عین حال ادامه می‌دهد، البته شاید هم زمین "تنها موردی استثنایی باشد".

روش‌های علمی که قادر به ریشه‌کن کردن آفت‌ها یا عوض کردن توانایی پشه‌های ناقل بیماری‌های مسری و خطرناک هستند در حال افزایش‌اند. اما این پیشرفت‌ها پرسش‌های جدی را درباره اخلاق علم برانگیخته است. آیا انسان‌ها اجازه دارند برای همیشه طبیعت را دگرگون کنند؟

به گزارش خبرگزاری فرانسه، رشد روزافزون فناوری تغییر ژنتیکی در موجودات با دستکاری دی‌ان‌ای آنها، نه تنها موضوع بحث محافل علمی است بلکه مورد توجه دوستدارن محیط زیست هم قرار گرفته است.

یکی از بحث‌انگیزترین انواع این نوع تحقیق، «تحریک ژن» نام دارد که با مهندسی ژنتیک ژن‌های ناقل از والدین به بچه‌ها را در حیوانات تغییر می‌دهد و به این ترتیب یک تغییر سریع در گونه آن جاندار به‌وجود می‌آید.

برای نمونه در یکی از این تحقیقات، دستکاری ژنتیکی باعث شده که همه موش‌های به‌دنیا آمده در یک جزیره، نر باشند. به این ترتیب نسل موش‌ها در این جزیره در یک نسل منقرض خواهد شد.

مثال دیگر حفظ پرنده‌های در حال انقراض در جزایر هاوایی است. این کار توسط دستکاری ژنتیکی پشه‌های حامل مالاریای پرندگان انجام می‌شود. مهندسی ژنتیک امکان انتقال این بیماری را از این پشه‌ها می‌گیرد.

طرفداران دستکاری ژنتیکی عقیده دارند که این کار جلوی سمپاشی‌های منجر به تخریب محیط زیست را می‌گیرد و بهترین روش مقابله با جانداران مهاجم و خطرناک است. اما مخالفان می‌گویند که این کارها، با دست بردن در چرخه اکوسیستم، چهره زندگی در کره زمین را برای همیشه تغییر می‌دهد. آنها می‌گویند که این تغییرات هیچ راه بازگشتی ندارد.

دکتر کوین اسولت، استاد دانشگاه ام‌آی تی در آمریکا و یکی از دانشمندان طرفدار دستکاری ژنتیکی می‌گوید: «به عنوان دانشمندی که در این زمینه کار کرده است، به طور ویژه‌ای نگران هستم چرا که ما دانشمندان از نظر اخلاقی مسئول نتایج کارمان هستیم.»

وی عقیده دارد که هر گونه تغییر ژنتیکی یا هر فناوری که منجر به تغییر محیط زیست در آزمایشگاه شود اول باید برای عموم اعلام شود. او می‌گوید: «اگر چیزی در آزمایشگاه اشتباه از کار دربیاید، افراد بیرون آزمایشگاه هم تحت تاثیر قرار می‌گیرند. این به این معناست که اگر کاری پشت درهای بسته آزمایشگاه انجام شود، همانطور که روش سنتی در علم است، به مردمی که نتایج این آزمایش‌های ممکن است بر آنها اثر گذارد، اجازه صحبت و تصمیم‌گیری داده نمی‌شود.»

اما دانشمندان دیگر لزوما اینطور فکر نمی‌کنند. کریس فارمر، مدیر برنامه حفظ پرندگان هاوایی می‌گوید: «یکی از ترسناک‌ترین کارهای کار کردن در منطقه حفاظت شده هاوایی این است که هیچ راه دیگری برای نجات این پرندگان از بیماری مالاریا وجود ندارد.» ۳۸ گونه پرنده در این جزایر در اثر بیماری مالاریا از بین رفته‌اند و نسل ۲۱ گونه دیگر از ۳۲ گونه باقی مانده، به شدت در خطر است. فارمر عقیده دارد که عدم استفاده از فناوری‌های تازه، باعث انقراض نسل این پرندگان می‌شود.

تجزیه و تحلیل کلمات و لحن ادای آنها در مغز انسان و سگ به یک صورت انجام می‌گیرد.

تحقیقات جدیدی که پژوهشگران دانشگاه ائوفوس لوران بوداپست، پایتخت مجارستان، در مورد برقراری ارتباط بین انسان و سگ انجام داده‌اند نشان می‌دهد که سگ‌ها توانایی درک کلمات و همچنین نحوه ادای کلمات را دارند.

در گزارش این تحقیقات که در نشریه ساینس منتشر شده آمده است که در سگ هم، مانند انسان، تجزیه و تحلیل معنی کلمات در نیمکره چپ مغز و تجزیه و تحلیل لحن ادای کلمات در نیمکره راست مغز انجام می‌گیرد.

براساس این گزارش، هنگامی که کلمه‌ای محبت آمیز و حاکی از تشویق با لحنی مناسب به سگ گفته شود، شنیدن این کلمه باعث فعال شدن مرکز درک لذت در مغز سگ می‌شود اما اگر همین کلمه با لحنی نامناسب ادا شود، لذت حاصل از آن به مراتب کمتر است.

یکی از نتایج این پژوهش این است که مکانیزم پردازش کلمات در روند تکامل انسان به مراتب زودتر از آنچه که قبلا تصور می شد ایجاد شد و برخورداری از این مکانیزم منحصر به انسان نیست. در واقع، قرار گرفتن در محیطی که مبادله کلمات در آن به طور مستمر ادامه دارد، مثلا محل سکونت یک خانواده، باعث می‌شود تا درک معنی کلمات حتی در حیوانات که قوه ناطقه هم ندارند رشد کند.

اتیلا اندیکس، از اعضای گروه پژوهشی دانشگاه ائوفوس لوران گفته است که "مغز انسان ته تنها آنچه را که گفته می‌‌شود و نحوه گفتن آن را به طور جداگانه تجزیه و تحلیل می‌کند بلکه اطلاعات به دست آمده از این دو فرآیند را با هم ترکیب می‌کند تا به درک واحدی از کلمه دست یابد."

وی افزوده است که مطالعه‌ای که صورت گرفته نشان می‌دهد که سگ هم دقیقا به همین شکل معنی کلمات و نحوه ادای آنها را تجزیه و تحلیل و برای درک نهایی، نتیجه این دو فرآیند را ترکیب می‌کند.

کشف نحوه درک کلمات توسط سگ‌ها می تواند برقراری ارتباط بین انسان و سگ و همکاری آنها را بهبود بخشد.

در این مطالعه، سیزده سگ زیر دستگاه اسکنر ویژه قرار گرفتند و واکنش بخش‌های مختلف مغز آنها به محرکه "کلمه" و "لحن ادای کلمه" مورد بررسی قرار گرفت.

یکی دیگر از نتایج به دست آمده این بوده است که صداهای غیرکلامی که با لحنی مشخص ادا شود در همان بخش از مغز سگ تجزیه و تحلیل می‌شود که صداهای کلامی با همان لحن را تجزیه و تحلیل می‌کند.

خانم اندیکس گفته است که "آنچه که واژه‌ها را به پدیده‌ای خاص انسان تبدیل می‌کند، ظرفیت عصبی منحصر به فردی برای درک آنها نیست بلکه توانایی انسان در ابداع شیوه به کارگیری کلمات است."

bbc news

دانشمندان می‌گویند به شواهد تازه‌ای درست یافته‌اند که این نظریه را تقویت می‌کند که "بذر" حیات را اجرام فضایی در کره زمین کاشته‌اند.کاوشگر روزتا اسید آمینه گلایسین و نیز عنصر فسفر را در هاله غبار اطراف دنباله دار ۶۷پی/چوریوموف-گراسیمنکو یافته است. این کاوشگر از پانزدهم مرداد ۱۳۹۳ در مدار این دنباله‌دار قرار گرفته است.

اسیدهای آمینه مواد سازنده پروتئین‌ها هستند و فسفر در ساختار دی‌ان‌ای، غشاء سلول، عضلات، استخوان‌ها و اعصاب نقشی بسیار حیاتی دارد.

دکتر مت تیلور یکی از مدیران پروژه روزتا گفت: "نشان دادن اینکه روزتا منشا مواد اولیه منظومه شمسی و همینطور وسیله نقلیه این مواد مهم برای رسیدن به زمین هستند، یکی از اهداف اصلی پروژه روزتا بود و ما از رسیدن به این هدف بسیار خوشحالیم."

به گفته محققان این دو مولکول یک سال پیش یافت شده بودند اما آنها می‌خواستند پیش از اعلام موضوع کاملا از صحت تحقیق خود مطمئن شوند بنابراین اکنون آن را در در نشریه "پیشرفتهای علمی" منتشر کرده‌اند.

در این تحقیق آمده که پیدا شدن گلایسین و فسفر این نظر را تقویت می‌کند که "دنباله‌دارها مولکول‌های اصلی پیش‌نیاز حیات منظومه شمسی و بویژه کره زمین منتقل کرده‌اند."

دانشمندان فکر می‌کنند که غلظت زیاد این مولکول‌ها در کنار وجود آب باعث بوجود آمدن "سوپ حیات" می‌شود که چهار میلیارد سال منشا حیات در کره زمین شد.

کاترین آلتوگ فیزیکدان دانشگاه برن سوییس که این تحقیق را سرپرستی کرده می‌گوید: "زیبایی قضیه آنجاست که این مواد پیش از شکل‌گیری خورشید و سیارات در دنباله‌دار شکل گرفته‌اند؛ در محیطی بسیار سرد، در منطقه تشکیل ستارگان که به آن ابر مولکولی گفته می‌شود."

"این یعنی آنچه که مدتها پیش در این ابر اتفاق افتاد و از دل آن منظومه شمسی ما سر بر آورد در تمام ابرهای مولکولی می‌تواند اتفاق بیفتد."

"شما به یک منظومه سیاره‌ای و یک سیاره در موقعیت مناسب نیاز دارید تا حیات شانس دیگری داشته باشد. این ممکن است همیشه به نتیجه نرسد اما میلیاردها ستاره و میلیاردها سیاره وجود دارند بنابراین احتمال آن کم نیست."

دانشمندان انتظار یافتن گلایسین را داشتند، در بین بیست اسید آمینه ضروری این ساده‌ترین و کوچکترین اسید آمینه است که براحتی هم تشکیل می‌شود.

علاوه بر این، کاوشگر استارداست ناسا در سال ۲۰۰۴ از دنباله‌دار وایلد ۲ نمونه برداری کرده بود و نشانه‌های گلایسین را یافته بود.

اما چون این بررسی در کره زمین انجام شده بود دانشمندان نمی‌توانستند مطمئن باشند که نمونه مورد برسی آلوده نشده باشد و در واقع منشا گلایسین یافت شده، خود کره زمین نباشد.

اما این‌بار موضوع فرق می‌کند. به گفته خانم آلتوگ تفاوت اینجاست که این گلایسین "با اندازه گیری مستقیم و بدون دخالت مستقیم انسان در دنباله‌دار انجام شده است."

این محققان ملکول‌های بیشتر و پیچیده‌تری هم یافته‌اند و امیدوارند در آینده بتواند نتیجه بررسی آنها راه منتشر کند.پروژه پرتاب سفینه روزتا، یکی از پیچیده‌ترین و دشوارترین طرح‌های فضایی تاریخ است که ۱.۴ میلیارد دلار هزینه داشته است.

این پروژه از حدود بیست سال پیش آغاز شد و ده سال پیش، سفینه روزتا و کاوشگر فیله به فضا پرتاب شدند.

پس از آنکه روزتا در مدار قرار گرفت روبوت کوچکی به نام فیله را روی دنباله‌دار نشاند اما این روبوت در سایه یک صخره فرود آمد و نتوانست باتری‌هایش را با نور خورشید شارژ کند و تقریبا سه ماه پیش، از شروع به کار مجدد آن قطع امید شد.دنباله‌دار ۶۷پی هر ۶.۴۵ سال یک بار به دور خورشید و هر ۱۲.۴ ساعت یک بار به دور خود می‌چرخد.

دورترین فاصله این دنباله‌دار از خورشید ۸۴۰ میلیون کیلومتر (آن سوی مشتری) و نزدیکترین فاصله آن ۱۸۰ میلیون کیلومتر (بین مریخ و زمین) است.

bbc news

گوساله‌ای که گوشتش در برابر گرمای اجاق مقاومت بالایی دارد، قارچی که قهوه‌ای نمی‌شود، خوک‌هایی که مریض نمی‌شوند .. اینها همه ایده‌هایی هستند که با دستکاری ژنتیکی قابل انجامند. فناوری تازه‌ای که دنیای زیست‌شناسی پزشکی را دچار یک انقلاب عظیم کرده‌ است. انقلابی که حالا از آزمایشگاه‌ها به مزارع کشیده شده است. اما مرز این دستکاری‌های ژنتیکی کجاست و چه کسی مسئول مشخص کردن این خطوط قرمز است؟

به گزارش رویترز، توسعه روزافزون فناوری مهندسی ژنتیک تبدیل به معضلی برای سیاستمداران اروپایی شده است. چراکه پس از چند دهه مبارزه با غذاهای دستکاری شده ژنتیکی، حالا امکان دستکاری دی ان ای در دسترس مزرعه‌داران و دامداران است.

در آزمایشگاهی در ۱۵۰ کیلومتری شمال شرقی لندن، وندی هاروود، در حال آزمایش بر روی دی ان ای ذرات جو است تا بتواند غله‌ای با کیفیت بهتر و محصول بیشتر تولید کند. جان اینس یکی از دانشمندان این مرکز می‌گوید: «ما هرگز قادر نبودیم تغییرات این‌چنینی را با دستکاری ژنتیکی به‌وجود آوریم. این (مهندسی ژنتیک) دقیقا آنچه را که شما می‌خواهید به‌شما می‌دهد و آنچه را که نمی‌خواهید (از محصول)‌ حذف می‌کند.» در جایی در جنوب انگلیس هم دانشمندان در حال پرورش خوکی هستند که در برابر یک بیماری خطرناک و کشنده مصون است.

رویترز می‌گوید که در سراسر جهان کشاورزان و دامداران دست به دست دانشمندان داده‌اند تا در مسابقه تغییرات ژن برنده شوند.

استفاده از فناوری «قیچی مولکولی» به دانشمندان اجازه می‌دهد که سریع‌تر از هر زمان دیگری در تاریخ، ژن‌های هر موجود زنده‌ای را دستکاری کنند. محصولات گیاهی- که بر خلاف حیوانات و انسان‌ها نیاز به گذراندن مراحل سخت و پیچیده تصویب شدن و همینطور دوره آزمایشی کلینیکی ندارند- از نخستین هدف‌های دانشمندان برای آزمایش این تغییرات هستند.

اما تولید این محصولات به این معنا نیست که آنها به راحتی اجازه ورود به بازار اروپا را پیدا می‌کنند. اتحادیه اروپا هنوز تصمیمی برای نحوه قانون‌گذاری در خصوص این محصولات نگرفته است. قرار بود این تصمیم تا آخر سال ۲۰۱۵ میلاد اتخاد شود و مشخص شود که آیا محصولاتی که دی ان ای آنها دستکاری ژنتیکی شده شامل منع قانونی می‌شوند یا نه. اتخاذ این تصمیم به اوایل بهار ۲۰۱۶ موکول شد و حالا که از آن زمان هم گذشته، مشخص نیست که کی قرار است تکلیف کشاورزان و همینطور بازار محصولات اروپا در این زمینه مشخص شود. هر دو طرف این ماجرا از این تاخیر نگران هستند.

گروه صلح سبز خواهان این است که این نوع تولیدات هم مشمول قوانین و مقررات محصولات دستکاری شده ژنتیکی(جی ام او) بشوند تا به طور کامل استفاده از آنها در اروپا منع شود.

از سوی دیگر به‌کارگیرندگان این فناوری می‌گویند که نوع دستکاری ژنتیکی آنها از جی ام او متفاوت است چرا که آنها دی ان ای محصولات دیگر را به یک محصول اضافه نمی‌کنند بلکه فقط ژن‌های داخل یک گیاه یا حیوان را «قیچی» و دستکاری می‌کنند.

طرفداران این فناوری عقیده دارند که کار آنها مانند «جفت‌گیری برنامه‌ریزی‌شده» در حیوانات و گیاهان است. کاری که در اروپا قانونی است و برای بهتر شدن نسل حیوانات یا گیاهان انجام می شود.

دانشمندان برای نخستین بار موفق به تهیه نقشه ژنتیکی زرافه‌ شده‌اند. به گزارش رویترز، این نقشه ژنتیکی، به شناخت ویژگی‌های مخصوص دی ان ای زرافه کمک خواهد کرد. دانشمندان امیدوارند که با بررسی نقشه دی ان ای، بتوانند دلیل رشد گردن این جانور را در خلال تکامل دربیابند.

به گزارش رویترز، برای رساندن خون به مغز، قلب زرافه‌ها باید یک موتور «توربو شارژ» باشد. چراکه خون باید از یک گردن دو متری بالا رود. قلب زرافه‌ها فشاری دو برابر سایر پستانداران به جریان گردش خون این حیوان وارد می‌کند. از طرفی به علت نوع خاص خم شدن برای نوشیدن آب و بلند کردن سر پس از آن و برای جلوگیری از غش کردن، قلب این حیوان نیاز به یک دریچه ایمنی خاص دارد.

پیکربندی منحصر به فرد زرافه سال‌هاست که باعث حیرت جانورشناسان و زیست‌شناسان از جلمه چارلز داروین بوده است. حالا با داشتن نقشه ژنتیکی زرافه و مقایسه آن با نزدیک‌ترین خویشاوندش در عالم جانوران، حیوانی به نام کاپی یا همان زرافه گردن‌کوتاه، زیست‌شناسان توانسته‌اند به برخی از پرسش‌های خود درباره ژن‌هایی که مسبب این گردن بسیار دراز و همینطور جریان گردش خون عجیب در بدن این حیوان هستند، پی ببرند.

موریس آگابا، از موسسه علوم و فن آوری آفریقا در تانزانیا، می‌گوید: «نظریه‌های زیادی درباره علت بلند شدن گردن زرافه‌ها وجود دارد. اما به نظر می‌رسد که پیدایش سیستم گردش خون همراه با این درگرگونی در استخوان‌بندی این حیوان بوده است.» نتایج تحقیقات آگابا و همراهانش در مجله علمی نیچر کامیونیکیشن منتشر شده است.

اما یکی از دلایلی که یافته‌های این نقشه ژنتیکی می‌تواند برای انسان‌ها هم سودمند باشد این است که چطور فشار خون بالا باعث صدمه به بخش‌های دیگر بدن نمی‌شود: اتفاقی که برای انسان‌های مبتلا به فشار خون بالا می‌افتد.

اینکه چرا گردن زرافه‌ها دراز است، هنوز پاسخ دقیقی ندارد. با این حال یک نظریه قدیمی درباره علت رشد بیش از اندازه گردن زرافه‌‌ها این بوده که آنها نیاز به دسترسی به برگ درختان را داشتند. نظریه دیگر این است که رشد گردن زرافه به علت جلب نظر ماده‌ها در فصل جفت‌گیری بوده است نه لزوما دسترسی به خوراک.

برخلاف پرندگان گردن‌داز که در ستون فقرات آنها مهره‌های بیشتری از دیگر پرندگان وجود دارد،‌ تعداد مهره‌های ستون مهره زرافه‌ها با دیگر پستانداران یکی است. هر چند که آنها بسیار کش‌ آمده‌ و بزرگ‌تر شده‌اند. 

کره زمین حاوی بیش از یک تریلیون گونه از میکرو ارگانیسم‌ها است، اما دانشمندان تنها یک هزارم آنها را می‌شناسند.

به گزارش کریستین ساینس مانیتور، تحقیق آماری تازه‌ای نشان می‌دهد ۹۹.۹۹۹ درصد گونه‌های میکروبی برای دانشمندان شناخته شده نیستند. این تحقیق جامع توسط دو میکروب‌شناس در دانشگاه ایندیانای آمریکا انجام شده است.

جی لنون، یکی از نویسندگان این مقاله و استاد میکروب‌شناسی دانشگاه ایندیانا می‌گوید: «کار ما در خصوص فهرست کردن میکروب‌هایی که میشناسیم، خیلی خوب بوده است. ممکن است هر چند سال یکبار بشنویم یک گونه تازه کرم در ته اقیانوس کشف می‌شود. اما سرعت کشف گونه‌های زنده ( چه گیاهی و چه حیوانی) کاهش پیدا کرده است.» به گفته این میکروب‌شناس تنها در سه دهه گذشته بوده که دانشمندان شروع به شناسایی میکروب‌ها و طبقه‌بندی آنها کرده‌اند. «ما هنوز در مرحله کشفیات هستیم. قبل از این تحقیق سخت می‌شد گفت که ما کجای کار هستیم. میکرو ارگانیسم‌ها دارای بیشترین گونه‌های حیاتی در کره زمین هستند. بنابراین از نظر علمی ما گروه بزرگی (از موجودات زنده) را نمیشناسیم.»

میکرو ارگانیسم‌ها همه جا هستند. به عنوان نمونه دکتر لنون می‌گویدچیزی نزدیک به ده هزار نوع مختلف باکتری در یک سانتیمتر مربع از دست انسان وجود دارد. با آنکه این حقیقت خوشایندی برای خیلی‌ها نیست، اما حیات انسان‌ها (و تقریبا تمام موجودات زنده) به وجود این باکتری‌ها وابسته است. این میکرو ارگانیسم‌ها نقش حیاتی در کره زمین دارند.

برای ساخت چنین منبع عظیمی از داده‌ها، دانشمندان دانشگاه ایندیانا، مدارک مربوط به میکروب‌ها، گیاهان و حیوانات را از منابع دولتی، دانشگاهی و تحقیقات مستقل جمع‌آوری کردند. این منبع داده‌های نزدیک به ۵.۶ میلیون گونه حیاتی ( میکروبی و غیر میکروبی) از بیش از ۳۵ هزار نقطه در کره زمین را در بر می‌گیرد.

آنچه شگفتی دانشمندان را برانگیخته است نه تنوع و میزان آنچه شناخته شده که میزان ناشناخته‌ها در زمینه‌ حیات میکرو ارگانیسم‌ها و گونه‌های مختلف آن است. آنها می‌گویند که این تحقیق نشان می‌دهد که چطور باید تاکید بیشتری بر سرعت بخشیدن به روند کشف و مستندسازی این گونه‌های حیاتی داشت و سپس تلاش بیشتری کرد تا نقش آنها در چرخه حیاتی کره زمین را بهتر درک کرد. 

فضانوردان در فضا معمولا غذایی می خورند، که از پیش روی زمین آماده شده است. این غذاها با راکت به فضا فرستاده می شود. اما برای سفر فضایی طولانی به چه نوع غذایی نیاز است؟ باید بتوانید خودتان هم غذایتان را کشت دهید و هم برای تنفس هوا تولید کنید. اما آیا چنین چیزی امکان پذیر است؟ 

اولین محصولات غذایی فضایی را کیهان نوردان روسی در سال ۲۰۰۳ میلادی در فضا مصرف کردند و در اوت گذشته هم، فضانوردان آمریکایی برای اولین بار در فضا، نوعی کاهو به عمل آوردند.

اگر قرار باشد فضا نوردان به یک سفر طولانی فضایی بروند شاید نیاز باشد که برخی از مواد غذایی را در فضا به بار بیاورند، یا حتی برای تنفس هم هوا به وجود آورند. اما چگونه این کار ممکن است؟ تولید غذا در فضا ساده نیست، اما غیرممکن هم نیست. کشاورزی در فضا به چیزهای زیادی نیاز دارد و این همان کاری است که تیمی در آژانس فضایی اروپا مشغول انجام آن است.

برای کشاورزی در فضا نیاز به چرخه های بسته حیات است

چندین پروژه در ارتباط با این نیازهای مختلف آغاز شده است. از جمله آزمایش با موش و جلبک در بارسلون. این آزمایشها، بخشی از برنامه «ملیسا» آژانس فضایی اروپاست که هدفش به وجود آوردن چرخه های بسته حیات برای سفرهای فضایی است.

بریژیت لاماز، از برنامه «ملیسا» می گوید: «هر فضانورد برای سوخت و ساز روزانه به پنج کیلوگرم ماده غذایی نیاز دارد. این یعنی یک کیلوگرم اکسیژن، یک کیلوگرم ماده غذایی خشک و سه کیلوگرم آب که به عنوان آب آشامیدنی و برای آبرسانی به مواد غذایی مورد استفاده قرار می گیرد. رویاندن گیاه در فضا چیزی است که باید انجام شود و نیاز به آن هر چه سفر فضایی طولانی تر باشد، بیشتر خواهد بود. از لحظه ای که دیگر نتوان نیاز غذایی فضانورد را همراه او به فضا فرستاد باید راهی پیدا کرد که مواد غذایی لازم را در فضا تولید کرد.»

فرانچسکو گودیا، استاد مهندسی شیمی دانشگاه بارسلون درباره ایجاد این چرخه می گوید که موشها اکسیژنی را تنفس می کنند که میکروجلبک ها تولید کرده اند و میکروجلبک ها هم گازکربنیک موشها را تنفس می کنند: «موش ها نفس می کشند و گاز کربنیک تولید می کنند. میکروجلبک ها این گاز کربنیک را جذب می کنند و با نور بیو فوتو-رآکتور (فوتوراکتورزیستی) عمل فوتوسنتز را انجام می دهند و اکسیژن می سازند. اکسیژن دوباره به محفظه حیوانات باز می گردد و به این ترتیب حلقه ای بسته و پیوسته شکل می گیرد.»

euronews

براساس نتایج پژوهش‌های علمی، تمامی افراد چشم آبی جهان یک جد مشترک دارند. تیمی از دانشگاه کپنهاگن یک جهش ژنتیکی را ردیابی کرده است که حدود 6 تا 10 هزار سال قبل اتفاق افتاده و همین جهش باعث شده چشم بعضی از انسان‌ها آبی رنگ باشد.

جهش ژنتیکی چیست؟

پروفسور هانس ایبرگ عضو گروه پزشکی سلولی و مولکولی دانشگاه کپنهاگن می‌گوید: "در اصل چشم همه انسان‌ها قهوه‌ای است، اما یک جهش ژنتیکی که ژن 2OCA  را در کروموزوم‌های ما تحت تاثیر قرار می‌دهد، باعث به وجود آمدن کلیدی می‌شود که توانایی ایجاد رنگ چشم قهوه‌ای را خاموش می‌کند." ژن 2OCA  پروتئینی به نام P  را کد می‌کند که در تولید ملانین نقش دارد. ملانین رنگ دانه‌ای است که رنگ چشم، مو و پوست ما را ایجاد می‌کند. کلیدی که در مجاورت ژن 2OCA  قرار دارد این ژن را به طور کامل خاموش نکرده، بلکه فعالیت آن را محدود می‌کند و در نهایت  باعث کاهش تولید ملانین می‌شود. کم شدن غلظت ملانین در عنبیه باعث آبی شدن چشم افراد می‌شود. تاثیرگذاری این کلید بر 2COA بسیار اختصاصی است. اگر ژن 2COA  کاملا تخریب یا به کلی خاموش شود دیگر هیچ ملانینی در پوست، مو و چشم فرد تولید نخواهد شد، همان شرایطی که در بیماری زالی (آلبینیسم) نامیده می‌شود.

محدودیت تنوع ژنتیکی

رنگ چشم انسان‌ها با توجه به میزان ملانین موجود در عنبیه آن‌ها از قهوه‌ای تا سبز متغیر است، اما در مقدار ملانین موجود در عنبیه افراد چشم آبی تنها اندکی تفاوت مشاهده می‌شود. به گفته پروفسور ایبرگ "از این واقعیت می‌توانیم نتیجه بگیریم که همه افراد چشم آبی دارای یک جد مشترک هستند. همه آنها یک کلید یکسان را به ارث برده اند که دقیقا در یک مکان مشخص از DNA  آنها قرار دارد". این در حالی است که افراد چشم قهوه‌ای از نظر مکان ژنتیکی کنترل کننده مقدار ملانین تولیدی دارای تنوع قابل توجهی هستند.

پروفسور ایبرگ و تیمش رنگ چشم افراد چشم آبی کشورهای مختلفی مانند اردن، دانمارک و ترکیه را با هم مقایسه کرده و DNA میتوکندری آن‌ها را مورد بررسی قرار داده‌اند. نتایج این بررسی جدیدترین یافته از نوع خود در 10 سال اخیر بوده است. سرآغاز این تحقیقات زمانی بود که پروفسور ایبرگ در سال 1996 برای اولین بار ژن 2COA  را به عنوان ژن تعیین کننده رنگ چشم شناسایی نمود.

طبیعت ژن‌های ما را تغییر می‌دهد

جهش چشم قهوه‌ای به آبی نه مفید است و نه مضر.  این جهش نیز مانند رنگ مو، طاسی، کک و مک خال‌های زیبای صورت تاثیری در بقای انسان‌ها ندارد. همانگونه که پروفسور ایبرگ می‌گوید: "این مسئله به سادگی نشان می‌دهد که طبیعت به صورت مداوم ژنوم انسان را تغییر می‌دهد و یک ترکیب ژنتیکی جدید از کزوموزوم‌های انسان به وجود می‌آورد. این تغییرات مداوم است و پس از هر تغییر، تغییر دیگری در راه است ."

منبع

sciencedaily.com

ارسال : مهرداد نورایی

• 

  یکی از بزرگ‌ترین تفاوت‌ها میان زن و مرد انداز‌ه‌های بدن آن‌هاست. مردها در حالت معمول ۱۰ سانتی‌متر بزرگ‌تر از زنان هستند. مردان همچنین دست‌ها و پاهایی بزرگ‌تر از زنان دارند و ارگان‌های درون بدن‌شان نیز بزرگ‌تر از زنان هستتند.

  مردان در حالت عادی قلب ‌و سیستم قلبی-عروقی‌شان بزرگ‌تر از قلب ‌و سیستم قلبی-عروقی زنان است. این تفاوت به هنگام ورزش به خوبی مشخص می‌شود. به همین جهت است که مردان در ورزش‌های استقامت توانایی بیشتری نسبت به زنان دارند. هورمون‌های جنسی در میان مردان و زنان متفاوت است.

  مردان به خاطر برخورداری از هورمون تستوسترون به نسبت زنان صدای بم‌تر، بدنی پرموتر و کم چربی‌تر و عضلات بیشتری دارند.مردان این امکان را دارند که با ورزش به سرعت بدنی عضلانی به دست آورند و چربی‌شان را به سرعت کاهش دهند. بدن‌سازی در بهترین حالت بین سال‌های ۲۰ تا ۳۰ انجام می‌شود. در این سنین مردان حدود دوبرابر زنان بدن‌سازی می‌کنند.این نکته که مردان به خاطر هورمون‌های جنسی رفتاری خشن‌تر نسبت به زنان دارند هنوز ثابت نشده است. آنچه مشخص شده این است که رفتار خشونت‌آمیز بیشتر از جانب مردها صورت می‌گیرد تا زنان.مغز نوزادان پسر به هنگام تولد حدود ۲درصد بزرگ‌تر، و ۱۲ درصد سنگین‌تر از مغز نوزادان دختر است. این در حالی است که نسبت وزن مغز به اندازه بدن در مردان و زنان ثابت می‌ماند.

  بزرگی مغز به هیچ وجه نشان‌دهنده هوش بیشتر نیست. مغز زنان به رغم کوچک‌تر بودن دارای سلول‌هایی است که خون بیشتری به آنها می‌رسد و مناطق فعال‌شان نیز بیشتر است.ساختار متفاوت مغز سبب می‌شود که زنان حساسیت بیشتری نسبت به مردان داشته باشند و در گفت‌وگو‌ها بهتر بتوانند حرکات و حالات چهره مخاطب را تفسیر کنند. بسیاری از زنان عواطف و احساسات خود را با وضوح بیشتری نسبت به مردان نشان می‌دهند.زنان در انجام کارهای ظریف از مردان تواناترند. آنها در بافندگی و نقاشی ذوق بیشتری از خود نشان می‌دهند. البته این موضوع هیچ رابطه‌ای به کوچک‌تر بودن انگشتان‌آنها نسبت به مردان ندارد.

  

  به نظر می‌رسد که زنان قوای بویایی، چشایی و بساوایی (لامسه) قوی‌تری نسبت به مردان دارند و به همین جهت است که می‌گویند زنان حساس‌تر از مردان هستند.اما قدرت مردان در ارتباط با یافتن مکان و دقت در ارزیابی حرکات از زنان بیشتر است.

  مردان همچنین نورهایی با فرکانس بالا را نیز بهتر از زنان تشخیص می‌دهند. طبق آمارها مردان به شهری غریب زودتر از زنان عادت می‌کنند. آنها مسیری از پیش تعیین شده بر روی نقشه را نه تنها سریع‌تر و با خطایی کمتر از زنان متوجه می‌شوند، بلکه در بیشتر موارد می‌توانند مسافت گذر کرده را نیز بهتر از زنان اندازه‌گیری کنند.معمولا زنان پس از هرسفر بهتر از مردان به یاد دارند که در کدام بخش آن سفر دیدنی‌های جذابی چون پل‌ها یا جنگل‌های زیبا وجود داشته‌اند. مکان‌یابی زنان در شهرهای بزرگ برمبنای ساختمان‌های مشهور است، نه جهت‌یابی در ابعاد فضایی.می‌خواهید شماره تلفنی را یادداشت کنید یا آدرسی را بنویسید و وسیله‌ای برای نوشتن در اختیار ندارید؟ برمبنای آمارهای موجود زنان بهتر از مردان می‌توانند اسامی، اعداد و محتوای یک متن را به یاد بسپارند.زنان به طور متوسط دارای پوستی نازک‌تر و انعطاف‌پذیرتر از مردان هستند.

  پوست انعطاف‌پذیر زن این مزیت را دارد که در دوران بارداری به شدت کش بیاید. البته این موضوع سبب می‌شود که زنان بیشتر از مردان از سلولیت رنج ببرند.تفاوتی دیگر: لگن زن حدود ۳/ ۱ سانتی متر پهن‌تر از لگن مردان است. این پهنای بیشتر به دلیل بارداری زن است و این که ورودی لگن باید در هنگام تولد نوزاد به اندازه کافی بزرگ باشد تا سر نوازاد به راحتی از بدن زن خارج شود.مجاری ادرار زنان، به طور متوسط ۳ تا ۵ سانتی‌متر است. این مجاری در مردان ۲۰ تا ۲۵ سانتی‌متر یعنی حدود پنج برابر طولانی‌تر است. به خاطر طولانی‌تر بودن مجاری ادرار مردان امکان نفوذ باکتری‌ها به دستگاه ادراری ‌و عفونت آن در مردان کمتر از زنان است. طول عمر زنان حدود پنج سال بیشتر از مردان است. در آلمان طول عمر متوسط مردان ۷۷ سال و طول عمر متوسط زنان ۸۲ سال است. یکی از دلایل تفاوت طول عمر، به احتمال زیاد وجود شمار بیشتر مردان سیگاری به نسبت زنان است.یکی دیگر از دلایل تفاوت طول عمر در میان زنان و مردان نیز این واقعیت است که شمار مردان چاق به نسبت زنان چاق بسیار بیشتر است. مردان افزایش وزن را راحت‌تر می‌پذیرند تا زنان.زنان بسیار بیشتر از مردان به پزشک مراجعه می‌کنند. مردان اما با خوردن دارو از مراجعه به پزشک سرباز می‌زنند.

  dw

یک گوریل به دانشمندان کمک کرده است به درک جدیدی در مورد شباهت‌های ژنتیک میان انسان‌ها و این گونه از میمون‌های درخطر انقراض برسند.

به گزارش رویترز دانشمندان نسخه به روز شدهٔ ژنوم «دی‌ان‌ای» گوریلی ۱۱ ساله به نام «سوزی»رونمایی کردند. سوزی در باغ وحش کلمبوس اوهایو آمریکا زندگی می‌کند.

اطلاعات به دست آمده شکاف‌های موجود در نخستین نقشه ژنتیکی منتشر شده در سال ۲۰۱۲ را پر می‌کند.

پژوهش جدید نشان می‌دهد که گوریل‌ها و انسان‌ها کمی بیش از آنکه پیشتر تصور می‌شد به هم شبیه هستند و ژنوم‌های آنها تنها ۱.۶ درصد تفاوت دارند. فقط شمپانزه‌ها و نوع دیگری از میمون‌ها بنام بنوبو‌ها از این نظر به انسان‌ها نزدیک‌تر هستند.

ژنوم جدید نشان می‌دهد که برخی تفاوت‌های ژنتیکی میان انسان و گوریل از این قرارند: سیستم‌های ایمنی و باروری؛ ادراک حسی، تولید کراتین که پروتئینی ضروری برای موها ناخن و پوست است و تنظیم انسولین که هورمونی برای کنترل سطح قند خون است.

کریستفر هیل محقق ژنتیک در دانشگاه واشینگتن و یکی از نویسندگان اصلی این تحقیق می‌گوید «تفاوت‌های میان گونه‌ها می‌تواند پژوهشگران را در تعیین نواحی ژنوم انسان که مرتبط با شناخت بالا‌تر و همچنین بیماری‌های پیچیده زبانی، رفتاری و عصبی است یاری کند.»

در همین زمینه، اوان آیشلر یکی از پژوهشگران ارشد این پروژه به پایگاه خبری «نیوز اوری دی» می‌گوید «انگیزه من در بررسی ژنوم انسان و میمون این است که عوامل تفاوت رفتاری بین این دو گونه را بفهمم. من علاقه دارم ژنوم‌های تمام گونه‌های بزرگ میمون‌ها را دوباره بررسی کنم تا به دیدگاه جامعی ازتنوع ژنتیکی که انسان‌ها را از میمون‌ها متمایز می‌کند دست یابم».

بنا به عقیدهٔ این محقق، فناوری توالی و بیولوژی محاسباتی به درجه‌ای از پیشرفت رسیده است که ژنوم پستانداران را می‌توان با دقت بالا در آزمایشگاه‌ها تولید کرد. این قابلیت می‌تواند انقلابی در دانش مربوط به تکامل ژنوم و بیولوژی گونه به وجود آورد.

آزمایشگاه دانشگاه واشینگتن که این تحقیق را هدایت کرده در حال کار برای ایجاد یک مرجع کامل تفاوت‌های ژنتیک بین انسان‌ها و میمون‌های بزرگ، شامل گوریل‌ها، اورانگوتان‌ها، شمپانزه‌ها و بنوبو‌ها است. بر مبنای بررسی‌های اخیر، مسیر تکامل انسان‌ها و گوریل‌ها حدود ۱۲ میلیون سال تا ۸.۵ میلیون سال پیش از هم جدا شد.

جمعیت گوریل‌ها به وسیلهٔ فعالیت‌های انسانی مثل تخریب زیستگاه‌ها و شکار حیوانات در معرض تهدید است.

آیا فن‌آوری یاخته‌های بنیادی تنها امید باقی‌مانده برای نجات نسل کرگدن‌های سفید است؟

گروهی از دانشمندان و جانورشناسان از دانشگاه‌ها و وباغ‌وحش‌های جهان دست به دست هم داده‌اند تا شاید بتوانند از انقراض نسل کرگدن‌های سفید جلوگیری کنند. تنها سه نمونه از این کرگدن‌ها در جهان باقی مانده است.

به گزارش دیسکاوری نیوز، در نشستی که در ابتدای ماه جاری میلادی در وین برگزار شد، دانشمندان کشورهای آلمان، آمریکا، اتریش و جمهوری چک طرحی را ارائه داده‌اند که بر اساس آن می‌شود از بافت‌های زنده بدن این سه کرگدن باقی‌مانده در طبیعت استفاده کرد. استفاده از فن‌آوری یاخته‌های بنیادی، عمل لقاح مصنوعی و در نتیجه تولید مثل این کرگدن‌ها را می‌تواند چند برابر کند.

در این طرح قرار است نمونه‌های گامت (سلول‌های جنسی بالغ و قابل تکثیر) و همینطور سلول‌های بنیادین پرتوان از بدن این سه کرگدن برداشته شود. ممکن است در آینده بشود سلول‌های بنیادین را به شکل اندام خاصی هم پرورش داد.

این نخستین باری است که از فن‌آوری یاخته‌های بنیادین در جهت حفظ بقای جانوران استفاده می‌شود. بنابراین موفقیت در آن به معنای پیشرفت بسیار مهمی در حفظ جانورانی است که نسل آنها در معرض انقراض قرار دارد؛ انقراضی که اغلب مسبب آن انسان‌ها هستند.

به گزارش پراگ پست، این گروه از دانشمندان و جانورشناسان که در وین گردهم آمده بودند، عقیده دارند که تنها راه باقی مانده برای حفظ نسل کرگدن‌های سفید، فن‌آوری یاخته‌های بنیادی است. یکی از دانشمندان ژاپنی شرکت‌کننده در این گردهمایی، دکتر کاتسوکو هایشی، توانسته از سلول‌های بنیادی پوست موش‌های آزمایشگاهی، موش‌های تازه‌ای پرورش دهد. حالا تیمی از دانشمندان از سراسر جهان در تلاش‌اند که همین الگو را بر روی کرگدن‌ها اجرا کنند.

بعد از مرگ نولا، کرگدن سفید ۴۱ ساله باغ وحش سن‌دیگو در آمریکا و نابیر ۳۲ ساله در باغ وحش پراگ در سال ۲۰۱۵، حالا فقط سه راس از این کرگدن در جهان باقی مانده است.

این سه راس باقی مانده، یکی نر و دو ماده، در منطقه محافظت شده‌ای در کنیا زندگی می‌کنند. سن و همینطور سختی‌های جفت‌گیری، تولید مثل طبیعی برای این سه راس باقی مانده را تقریبا غیر ممکن کرده است. هر چند از نمونه‌های دی ان ای دوازده کرگدن سفید در بانک دی ان ای در سن دیگو و برلین نگهداری می‌شود. متخصصان از اطلاعات ژنتیکی موجود در این دی ان ها برای برگرداندن این جانوران به حیات وحش استفاده می‌کنند.

پروژه کرگدن سفید در حال حاضر شروع شده و قرار است نتایج آن سال آینده منتشر شود.

تازه‌ترین اکتشاف در چین نشان می‌دهد که نیای انسان امروزی دست‌کم ۲۰ هزار سال زودتر از آنچه تاکنون گمان می‌رفت، از آفریقا مهاجرت کرده است. بر این اساس باید تاریخ نخستین مهاجرت "انسان هوشمند" از آفریقا را از نو نوشت.

به گزارش مجله "نیچر" پژوهش‌گران در جنوب چین ۴۷ دندان‌ کشف کرده‌اند که متعلق به انسان هوشمند (هوموساپینس) است.

در این گزارش آمده است که دندان‌های کشف‌شده در غار "فویان" در نزدیکی شهر "دائوشیان" استان هونان، این تئوری را منتفی می‌کند که نخستین مهاجرت انسان هوشمند از آفریقا ۵۰ هزار سال پیش رخ داده است؛ زیرا یافته‌های جدید بین ۸۰ تا ۱۲۰ هزار سال قدمت دارند.

به این ترتیب می‌توان به این نتیجه رسید که نیای انسان امروزی ۴۰ هزار سال پیش از اینکه به اروپا برسد، در چین ساکن بوده است.

تلاش انسان هوشمند برای ورود به اروپا

برخی دانشمندان احتمال می‌دهند که وجود انسان نئاندرتال تا مدتی مانع ورود هوموساپینس به اروپا شده است. برخی نیز گمان می‌کنند که سرمای این قاره مانعی بر سر راه مهاجرت انسان هوشمند به آن بوده است.

بر اساس فسیل‌های کشف شده در اسرائیل نخستین تلاش انسان گونه ما برای ورود به قاره اروپا دست‌کم ۹۰ هزار سال پیش صورت گرفته است.

تاکنون گمان می‌رفت که استخوان‌های متعلق به انسان هوشمند که در سال ۲۰۰۱ در غار" تیان‌یوآن" پکن کشف شده بود، قدیمی‌ترین بازمانده‌های انسان خارج از آفریقا هستند. این استخوان‌ها ۴۰ هزار سال قدمت دارند.

آنچه اکثر کارشناسان بر آن اتفاق نظر دارند این است که هوموساپینس حدود ۲۰۰ هزار سال پیش در شرق آفریقا زندگی می‌کرده و از آنجا به سایر نقاط جهان مهاجرت کرده است.

وو لیو (Wu Liu)، کارشناس آکادمی علوم چین می‌گوید: «امیدواریم که انسان از یافته‌های "دائوشیان" به این نتیجه برسد که شرق آسیا منطقه‌ای پراهمیت برای پژوهش در زمینه یافتن خاستگاه و تکامل انسان امروزی است».

dw

در صد و پنجاه سال گذشته متوسط قد یک مرد هلندی بیست سانتی‌متر افزایش پیدا کرده اما در مقایسه، در همین مدت متوسط قد یک مرد آمریکایی شش سانتی‌متر بیشتر شده است.

متوسط قد مردان هلندی اکنون ۱۸۴ و متوسط قد زنان هلندی ۱۷۱ سانتی‌متر است در حالیکه دویست سال پیش آنها به کوتاه قدی معروف بودند.

آمریکایی‌ها مدتها طولانی بلندقدترین ملت دنیا بودند، در قرن هجدهم آمریکایی ها بطور متوسط ۵ تا ۸ سانتی متر از هلندی ها بلندقدتر بودند.

اما تقریبا از اواسط قرن بیستم آنها در مسابقه قد نه فقط از هلندی‌ها بلکه از دیگر کشورهای اروپای شمالی مثل دانمارک و سوئد و نروژ هم عقب افتادند هر چند که عقب ‌افتادن در رشد طولی را با پیشرفت در رشد عرضی جبران کردند و اکنون از بقیه چاق‌تر هستند.

چه اتفاقی در این مدت افتاده؟ دانشمندان مدتهاست به دنبال جواب این سوال هستند.

یکی از رایج‌ترین پاسخ‌ها تغذیه است، تغذیه پرکالری پر از گوشت و لبنیات. هلند یکی از بزرگترین تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان لبنیات در دنیاست.

اما این مطمئنا نمی‌تواند تنها دلیل باشد، دگیر کشورهای اروپایی هم در دو قرن گذشته از نظر تغذیه و سطح زندگی رشد کرده‌اند اما شهروندانشان مثل هلندی‌ها سر به آسمان نمی‌سایند.

پاسخ دیگر ژنتیک است. تردیدی نیست که بلندی قد وراثتی است و تاکنون حدود ۱۸۰ ژن شناخته شده‌اند که در اندازه قد نقش دارند.

علاوه بر این تحقیقات ژنتیکی نشان داده‌اند که هلندی‌ها قابلیت ژنتیکی زیادی برای قد بلندی دارند. اما موضوع این است که با ژنتیک نمی‌توان سرعت افزایش قد هلندی‌ها را توضیح داد.

دکتر گرت استالپ متخصص سلامت جمعیت در دانشکده بهداشت و طب حاره‌ای لندن یکی از کسانی است که در آرشیو‌های هلند به دنبال جواب متفاوتی گشته است.

بررسی زندگی نزدیک به چهل هزار هلندی که بین سال‌های ۱۹۳۵ تا ۱۹۶۷ در شمال هلند زندگی کرده‌اند و پدر و مادرشان هم هلندی بود نشان داد که مردان بلندقدتر بیشتر بچه دار شده‌اند با اینکه این مردان معمولا در سن بالاتری بچه‌دار شده‌اند.

زنان قدبلند هلندی به اندازه مردان در فرزند‌آوری موفق نبوده‌اند، در عوض آنها که قامتی متوسط داشتند بیشتر از هموطنان کوتاه یا بلندقدترشان بچه‌دار شده‌اند، متخصصان می‌گویند شاید به این دلیل که برای زنان بلندقد یافتن زوج دشوارتر است.

اما بر عکس، در آمریکا بین سال‌های ۱۹۳۷ تا ۱۹۴۰، مردانی که قامتی متوسط داشتند بیشتر از مردان بلندقد و کوتاه قد و زنان کوتاه‌قدتر بیشتر از بقیه زنان بچه‌دار شده اند.

از این رو دکتر ستالپ انتخاب طبیعی را به عنوان توضیح قدبلندی هلندی‌ها مطرح کرده است.

هلندی‌های قدبلندتر فرزندان بیشتری دارند و از این رو بیشتر ژن‌های خود را به نسل‌های بعدی منتقل می‌کنند اما در آمریکا بر عکس است.

دانشمندان می گویند این نشان می‌دهد هنوز در قرن بیست و یکم انتخاب طبیعی در تغییر ویژگی‌های جمعیتی انسان نقش دارد.

اما در آمریکا انتخاب طبیعی در جهت عکس عوامل محیطی مثل تغذیه حرکت می‌کند و در هلند با آن هم جهت است.

انتخاب طبیعی روندی تدریجی و محصول تعامل موجود زنده با عوامل و شرایط محیطی برای تولید مثل موفق‌تر، و برای به جا گذاشتن نسلی است که امکان بقا و امکان تولید مثل بیشتری داشته باشد. به این ترتیب بعضی خصلت‌های ژنتیکی شایعتر یا کمیاب‌تر می‌شوند.

داروین در کنار این نظریه، دو نظریه دیگر را هم مطرح کرد، انتخاب جنسی و انتحاب باروری.

بر اساس انتخاب باروری، فنوتیپ‌هایی (رُخ‌نمود) که باعث افزایش تعداد فرزندان شوند به تدریج در جمعیت شیوع بیشتری پیدا می‌کنند.

انتحاب جنسی هم به این اشاره دارد که خصلت‌های افرادی که در جفت‌یابی و تولیدمثل موفق‌ترند در جمعیت بیشتر می‌شود.

بنابراین شاید در آمریکا زنان کوتاه‌قد در جلب توجه مردان آمریکایی موفق‌ترند و در هلند مردان بلندقد بیشتر دل زنان را می‌ربایند. چرا چنین است؟

پاسخ این سوال نه دقیقا روشن است نه آسان. دکتر استالپ می‌گوید فقط می‌تواند با حدس و گمان به آن پاسخ دهد.

شاید مردان بلندقد در هلند درآمد و سلامت و موقعیت اجتماعی بهتری دارند.

از طرف دیگر افراد معمولا بیشتر جذب کسانی می‌شوند که خیلی با آنها تفاوت قد نداشته باشند، شاید مردان قدبلند آمریکایی در جلب نظر زنان کوتاه‌قد که بیشتر بچه ‌می‌آورند، به دلیل این تفاوت قد، ناموفق‌تر از مردان متوسط‌ القامت هستند.

در نهایت دکتر استالپ حدس می‌زند که این مزیت قد هلندی‌ها دائمی نباشد. در طبیعت معمولا یک ویژگی یا خصلت در چند نسل غلبه پیدا می‌کند، مدتی همین وضعیت باقی می‌ماند و بعد روند عکس غلبه پیدا می‌کند.

شاید چند نسل بعد، به لحاظ بلندی قد، ملتی دیگر جای هلندی‌ها را بگیرد.

تحلیل دی ان ای یک انسان که ۴۵ هزار سال قبل می زیست به دانشمندان کمک کرده دریابند اجداد ما اولین بار چه زمانی با نئاندرتال ها آمیزش داشتند.

تعیین آرایش پایه های دی ان ای به دست آمده از یک استخوان ران کشف شده در سیبری نشان می دهد که اولین مورد آمیزش میان این دو گروه ۵۰ هزار تا ۶۰ هزار سال قبل اتفاق افتاده بود.

استخوان ران متعلق به یک شکارچی مرد است که یکی از قدیمی ترین انسان های مدرن کشف شده در اروسیا است.

نتایج این مطالعه که در نشریه نیچر چاپ شده همچنین موید این یافته است که گونه ما احتمالا حدود ۶۰ هزار سال قبل از آفریقا خارج شد و بعد در سراسر جهان پراکنده شد.

سوانت پابو از موسسه ماکس پلانک در لایپزیگ آلمان - که مطالعه تازه را انجام داده - در سال های اخیر با تحقیقات ژنتیکی خود درحال بازنویسی تاریخ انسان بوده است.

پروفسور پابو و همکارانش پیشگام شیوه استخراج دی ان ای از بقایای انسان کهن و تحلیل مواد ژنتیکی آن بوده اند.

او با استفاده از تحلیل این مواد ژنتیکی توانسته است بیش از پیش معمای سرگذشت انسان مدرن و مهاجرت آن به اطراف زمین را باز کند.

پروفسور پابو به بی بی سی نیوز گفت: "حیرت انگیز اینکه کیفیت مواد ژنتیکی این انسان ۴۵ هزار ساله خوب است، کسی که به جد همه انسان های امروزی خارج از آفریقا نزدیک است."

این مرد در مقطعی مهم در تاریخ بشر در سیبری غربی زندگی می کرده است، زمانی که انسان در آستانه پراکنده شدن به اروپا و آسیا بود.

این یافته ممکن شد چون بخش های بزرگی از دی ان ای این گونه که اکنون منقرض شده سالم مانده است.

پروفسور پابو می گوید‌: "تحلیل ما نشان می دهد که انسان مدرن قبل از آن زمان با نئاندرتال ها جفتگیری کرده بود و ما اکنون می توانیم تاریخ اولین آمیزش را دقیق تر از قبل تعیین کنیم."

پابو و تیمش در سال ۲۰۱۰ تحقیقاتی را منتشر کردند که نشان می داد تمام انسان های غیرآفریقایی امروز حاوی دی ان ای نئاندرتال ها هستند.

آنها اکنون با تحلیل تازه مواد ژنتیکی این موجود می گویند که آمیزش میان دو گونه ابتدا ۵۰ تا ۶۰ هزار سال قبل رخ داد.

پروفسور کریس استرینگر از موزه تاریخ طبیعی در لندن می گوید این یافته شاید نشان دهنده زمانی باشد که انسان های شکل گرفته در خارج از آفریقا برای اولین بار این قاره را ترک کرد.

پروفسور استرینگر جزو کسانی بود که می گویند اجداد انسان امروزی ابتدا حدود ۱۰۰ هزار سال قبل آفریقا را ترک کردند. اما یافته های مطالعه آقای پابو اکنون او را به سوی این ایده سوق داده که این مهاجرت دیرتر اتفاق افتاد.

او می گوید که حالا فکر می کند شاید مهاجرت انسان به خارج از آفریقا حدود ۶۰ هزار سال قبل روی داده باشد.

مطالعه پروفسور پابو نشان می دهد که انسان ۴۵ هزار ساله سیبری از لحاظ ژنتیکی چیزی بین اروپایی ها و آسیایی ها بوده است که نشان می دهد او نزدیک به دوره ای زندگی می کرد که گونه ما دو دسته شد و به شرق و غرب رفت تا دو نژاد مختلف شکل گیرد.

به علاوه یافته های او این احتمال را پیش می کشد که اولین گونه از دودمان انسان ابتدا ۱۰ یا ۱۱ میلیون سال قبل از میمون ها جدا شد و نه پنج یا شش میلیون سالی که تاکنون تصور می شد.

با این حال او تاکید می کند که مطالعه خیلی بیشتری برای یافتن پاسخی روشن به این سوالات لازم است.

bbc news

به گزارش خبرگزاری ایسنا، اسپانیا طلای سرخ ایران را کیلویی ۲۰۰۰ دلار می‌خرد و آن را پس از بسته‌بندی مجدد به دو برابر قیمت در بازارهای جهانی به فروش می‌رساند.

اسپانیا به عنوان بزرگترین صادرکننده زعفران

نایب رئیس‌ شورای ملی زعفران ایران، محسن احتشام، گفت که اسپانیایی‌ها سالانه حداقل بیش از ۵۰ تن زعفران وارد می‌کنند و تحت عنوان‌ نشان‌های تجاری خودشان به فروش می‌رسانند.

وی گفت امروزه تولید زعفران اسپانیا به یک تن هم نمی‌رسد. احتشام افزود که این کشور اروپایی در ۳۰ سال گذشته از تولیدکنندگان بوده ولی با بالا رفتن قیمت تمام‌شده، استراتژی خود را تغییر داده و به نشان‌سازی در این تجارت روی آورده و می‌خواهد زعفران را با نام اسپانیا به جهان معرفی کند.

عامل هزینه‌ حمل و نقل

صادرکنندگان زعفران برای صادرات این محصول در بسته‌بندی‌های ریز متحمل هزینه‌های چندین برابری حمل‌ونقل می‌شوند.

به عنوان مثال اگر ۱۰ کیلوگرم زعفران در بسته‌بندی‌های ریز صادر شود وزن آن با توجه به نوع بسته بندی به بیش از ۳۰۰ کیلوگرم می‌رسد و در نتیجه هزینه‌های حمل و نقل برای صادرکنندگان چندین برابر می‌شود.

DW.DE

گیاهان به یکدیگر و به محیط پیام می فرستند. اما گفتگو و ارتباط میان آنها به زبانی است که هنوز برای ما شناخته شده نیست. در فلورانس ایتالیا در یکی از پروژه های اتحادیه اروپا، فعالیت الکتریکی گیاهان با روشی جدید تجزیه و تحلیل می شود.

استفانو منکوزا، متخصص زیست شناسی گیاهی می گوید: «گیاهان نسبت به میدان جاذبه زمین، میدان های الکتریکی، تغییرات مکانی، غلظت مواد شیمیایی حساس هستند. اینک این میزان عظیم اطلاعات را که گیاهان درمی یابند و به کار می برند، در اختیار داریم. تنها باید راهی پیدا کنیم که از این اطلاعات رمز بگشاییم و آن را قابل فهم کنیم.»

کار در شرایط خاص با تحلیل دیجیتال گیاهانی که به اینترنت وصل هستند، آغاز می شود، یعنی گیاهی مصنوعی که از افزودن قطعات الکترومکانیکی به قطعات گیاه معمولی ساخته شده است.

آندرا ویتالتی، متخصص علوم کامپیوتر و مسئول هماهنگ کننده پروژه «آزمایشگاههای بدون سیم» می گوید: «سیگنال هایی را که گیاهان تولید می کنند، مشاهده می کنیم و می توانیم عوامل محرک این سیگنالها را با کیفیت خوب بازسازی کنیم. بعد از این که توانستیم سیگنالها را بدون اشتباه بخوانیم و احیانا تقویت کنیم، آن را به ارقام تبدیل می کنیم. به عبارت دیگر، سیگنال آنالوگ را که در زمان تغییر می کند، تبدیل به داده های رقمی می کنیم.»

چالش اصلی در اینجا این است که همزمان با ضبط واکنشهای گیاه به صورت مجموعه داده هایی که بعدا بتوان آن را به صورت مرجع به کار برد، علت این تحریک ها را نیز پیدا کنیم.

استفانو مانکوز می افزاید: «این داده ها واقعاً شبیه به واژه نامه است که در آن هر پارامتر محیطی همخوان با پیام الکتریکی مشخصی است. اگر بتوانیم رمز این واژه نامه را پیدا کنیم مثل این است که سنگ روزتا (مورد استفاده در مصر باستان) را برای رازگشایی از زبان گیاهان پیدا کرده باشیم. در آن صورت خواهیم دانست که گیاهان چه چیزهایی را حس می کنند. »

شبکه ای دیجیتال و الگوریتمی قدرتمند هر درخت را تبدیل به نگهبانی می کند که می تواند از وضعیت محیط خبر دهد.

ماریو پائولی، متخصص علوم کامپیوتر در «آزمایشگاههای بدون سیم» است و می گوید:«هدف نهایی این است که از چندین گیاه داده بگیریم و این داده ها را در گره های شبکه تفسیر کنیم و جزئیاتش را بیرون بکشیم.»

الیزا مازی، متخصصص علوم زراعت می گوید: «از یک درخت می توانیم همزمان اطلاعات مربوط به چند پارامتر محیط را به دست بیاوریم. در حالی که اگر بخواهیم از حسگرهای معمولی استفاده کنیم باید برای هر پارامتری که بخواهیم تحلیل کنیم یک حسگر مخصوص به کار ببریم که البته خیلی پرهزینه است.»

می توان در زمان حقیقی مقدار اوزون موجود در هوا یا مقدار مواد شیمیایی در خاک زراعتی را سنجید. با رمزگشایی از زبان گیاهان می توانیم محیط زیست سالمتری داشته باشیم.

European Commission 2014 / euronews 2014

گزارش جدید سازمان ملل درباره آب و هوا همچنان بر خطر گرمایش زمین تاکید می‌کند. جاری شدن سیل، کم‌آبی، گرمای بیش از حد و کمبود مواد غذایی آثار گرمایش زمین هستند که انسانها و طبیعت را تحت تاثیر قرار خواهند داد.

جدیدترین گزارش سازمان ملل متحد درباره وضعیت آب و هوای جهان که بخش دوم آن از سوی "مجمع بین‌المللی تغییرات اقلیمی" IPCC (نهاد وابسته به سازمان ملل) در یوکوهامای ژاپن منتشر شده نشان می‌دهد که تغییرات جوی که انسان‌ها علت بروز آن هستند، تاثیرات زیادی بر تمامی قاره‌ها و نیز دریاها گذاشته است. اینکه این تاثیرات چقدر وخیم‌تر خواهد شد و پیشرفت گرمایش زمین چه اثراتی بر انسانها و طبیعت خواهد داشت به این بستگی دارد که انسانها در آینده نزدیک چه اقداماتی برای توقف روند گرمایش انجام خواهند داد.

یک کارشناس آب وهوای سازمان "گرین پیس" درباره وضعیت کنونی تغییرات جوی به خبرگزاری آلمان گفت: «ما در حال حرکت روی یک خط باریک هستیم اما اگر شجاعانه عمل کنیم و تولید گازهای گلخانه‌ای را بر اساس برنامه تعیین‌شده کاهش دهیم، می‌توانیم جلوی تهدیدات بزرگتر برای امنیت انسان‌ها را بگیریم و اکوسیستم آبی، جنگل‌ها و گونه‌های جانوری را حفظ کنیم.»

تغییرات جوی تنها باعث آب شدن یخچال‌های طبیعی نمی‌شود بلکه اکوسیستم‌ها را تغییر می‌دهد و به انقراض گونه‌های جانوری می‌انجامد. این تغییرات همچنین تهیه مواد غذایی برای انسان‌ها در سراسر دنیا را سخت‌تر می‌کند. همین حالا نیز اختلالاتی در تولید محصولاتی چون گندم و ذرت پدید آمده است.

انتشار گازهای گلخانه‌ای احتمال بروز جنگ‌های داخلی، قحطی و جاری شدن سیل در دهه‌های آینده را بیشتر می‌کند. بر اساس گزارش کارشناسان آب و هوای سازمان ملل، بالا رفتن دمای زمین، احتمال بروز "عواقب شدید، عمیق و جبران‌ناپذیر" را بالا برده است.

بر اساس این گزارش، تولید روزافزون گاز دی اکسید کربن می‌تواند باعث خساراتی چند میلیارد دلاری شود که جبران آنها نیز هزینه‌ای مشابه خواهد داشت. تاثیر تغییرات جوی بیشتر بر مردم فقیر و کشورهای جنوبی خواهد بود.

یکی از کارشناسان موسسه "اُکسفام" درباره گزارش سازمان ملل گفته است: «گزارش منتشر شده و پیام روشن است؛ تاثیرات تغییرات جوی بر منابع غذایی، بدتر از آنی است که پیش‌بینی می‌شد.»

پیش از این نیز "مجمع بین‌المللی تغییرات اقلیمی" اعلام کرده بود که وخیم‌تر شدن وضعیت آب وهوا در جهان می‌تواند بر قیمت مواد غذایی تاثیر گذاشته و آن را بالاتر ببرد. کارشناس اکسفام در این باره گفته است: «اگر اقدامی سریع برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای انجام نگیرد، دسترسی به غذای کافی برای هر یک نفر هم همیشه دچار مشکل شود.»

dw.de

از دیرباز یکی از اصول اساسی زیست شناسی این بود که سرنوشت سلول، مسیری یک طرفه است، یعنی زمانی که قرار شد سلولی به ماهیچه، پوست یا خون تبدیل شود، همیشه به شکل همان سلول باقی خواهد ماند.

در دهه ی گذشته این اصل باطل شد: یک دانشمند ژاپنی چهار فاکتور ساده را وارد سلول های پوست کرد و آنها را به وضعی شبیه سلول های جنینی بازگرداند که می توانند تبدیل به هر نوع سلولی در بدن بشوند. این دانشمند شینیا یاماناکا بود که در سال ۲۰۱۲ میلادی جایزه ی نوبل گرفت.

دانشمندان از این تجربه به شوق آمدند، چرا که نویدبخش درمان هایی انقلابی با بهره گیری از سلول های بدن خود بیمار بود.

با این همه روند استفاده از سلول های پایه (به اصطلاح دیگر بنیادی)، با آن سرعتی که دانشمندان انتظارش را داشته اند پیش نرفته است و تا این اواخر توضیحی برای این مسئله پیدا نشده بود.

اکنون پژوهشگران دانشگاه ییل آمریکا مانع اصلی را بر سر راه بازگرداندن سلول ها به دوره جوانی شناسایی کرده اند: سرعت چرخه سلولی، یا همان مدت زمانی که برای تقسیم و تفکیک سلول ها لازم است.

تفکیک سلولی فرایندی است که طی آن، یک سلول ساده تبدیل به سلولی تخصصی می شود. این فرآیند در طول حیات هر موجود زنده پرسلولی رخ می دهد. حیات از یک سلول ساده آغاز می شود، اما با تقسیم و تفکیک سلولی، انواع سلول های پیچیده و بافت های مختلف به وجود می آیند.

در تازه ترین شماره مجله "سل"، پژوهشگران ییل نوشته اند که وقتی شتاب تقسیم سلول ها به مقدار خاصی می رسد، عواملی که باعث می شوند سلول تنها در یک مسیر معین تکامل یابد، از میان می روند.

در چنین وضعیتی، سلول ها را می توان به آسانی وادار به تغییر هویت کرد تا استعداد تبدیل شدن به انواع سلول های تخصصی – مثلا استخوان، پوست، ماهیچه و جز آنها - را پیدا کنند.

شنگین گائو، استادیار بیولوژی مولکولی در مرکز پژوهش های سلولی دانشگاه ییل و نویسنده اصلی این گزارش می گوید: "برای مقایسه، می توان گفت وقتی که دما به اندازه خاصی بالا برود، سخت ترین فولاد هم چکش خوار می شود و می توان هر شکل دلخواهی را به آن داد. زمانی هم که سلول ها خیلی سریع تقسیم شوند، ظاهرا با برخی موانع روبرو نمی شوند و می توانند استعداد تبدیل شدن به هر نوع سلولی را پیدا کنند."

از دید پژوهشگران، سلول های بنیادی خاصیتی تقریبا جادویی دارند، چون از پیش برنامه ریزی نشده اند و به همین دلیل می توانند به انواع بافت ها تبدیل شوند. اگر دانشمدان بتوانند این سلول ها را کنترل کنند، امید می رود که بیماری هایی همچون آلزایمر، دیابت و پارکینسون درمان شوند.

گروه پژوهشگران سلول های تشکیل دهنده خون را بررسی کردند، سلول هایی که هنگام تقسیم، دستخوش تغییرات خاصی می شوند که سلول های خون را به وجود می آورند. سلول های مولد خون، در حالت عادی فقط سلول های جدید خون تولید می کنند.

با این همه، با وارد کردن فاکتورهای یاماناکا، می توان گاهی – نه همیشه – آنها را به سلول هایی از نوع دیگر تبدیل کرد.

پژوهش جدید نشان می دهد که با این روش، اگر چرخه تقسیم سلول در هشت ساعت یا کمتر کامل شود (سرعتی که برای سلول های بالغ غیرعادی است) سلول های مولد خون می توانند قابلیت تبدیل به هر نوع سلولی را داشته باشند. در مقابل، سلول هایی که چرخه کندتری دارند، به شکل سلول های خون باقی می مانند.

هایفان لین، مدیر مرکز سلول های پایه دانشگاه ییل می گوید: "این کشف، نگرش ما را در باره چگونگی تغییر سرنوشت سلول تغییر می دهد و نشان می دهد که برخی کارکردهای داخلی سلول، از جمله طول چرخه تقسیم آن، می تواند تاثیر بسزایی در تغییر سرنوشت آن داشته باشد."

اما اهمیت این پژوهش فقط در این نیست که موانع تولید سلول های پایه با توضیح می دهد.

به گفته شانگین گائو، بسیاری از بیماری ها ناشی از ناهنجاری هایی در تثبیت صحیح هویت سلول و همچنین ناهنجاری هایی در رفتار چرخه سلولی است، و کشف تازه می تواند کلیدی برای یافتن درمان چنین بیماری هایی به دست دهد.

BBC NEWS

نتایج تحقیق یک پژوهشگر در کشور نشان می‌دهد: میدان‌های الکترو مغناطیسی بر کمیت و کیفیت اسپرم تاثیرات مخربی می‌گذارند.

 به گزارش خبرنگار پژوهشی ایسنا، میدانهای الکترومغناطیسی شامل امواج مایکروویو (MW)،‌انرژی حاصل از امواج رادیویی(RF)، امواج موبایل، خطوط فشار قوی برق‌، میدانهای مغناطیسی سیستم‌های الکترونیک هستند. امروزه پیشرفتهای تکنولوژی، باعث تسهیلاتی در زندگی انسان شده‌اند؛ ولی استفاده از آنها می‌تواند عوارض جانبی بر باروری داشته باشند. تا کنون مطالعات زیادی در زمینه اثرات میدانهای الکترومغناطیسی بر باروری انسان صورت گرفته است که همگی نشان می‌دهد میدانهای الکترومغناطیسی با اثر بر کمیت و کیفیت اسپرم و میزان تستوسترون بر باروری تاثیر می‌گذارند.

  در این تحقیقات،‌ عوارض این میدانها بر رشد فولیکولها و تخمک‌گذاری‌ در موشها و گاوها مشاهده شده است.دکتر فرشته مهرآیین، دانشیار گروه آناتومی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران نیز که طی تحقیق خود که به بررسی مقالات مربوط به سالهای 2010 تا 2013 در این باره پرداخته است، به این نتیجه دست یافته که عوارض اپی ژنتیک میدانهای الکترومغناطیسی در بیان ژن‌ها از طریق تغییر در فعالیت هیستون کیناز و فسفریلاسیون و دفسفوریلاسیون هیستونها در متافاز و آنافاز اثبات شده‌اند؛ بطوریکه کاهش فعالیت هیستون کیناز نقص در فرایند اسپرماتوژنز را به دنبال دارد.

 بر اساس یافته‌های وی، میدانهای الکترومغناطیسی باعث افزایش اکسیداتیو استرس شده و این خود باعث تولید رادیکالهای آزاد در سلول می‌شود.

 بر اساس بررسی‌های صورت گرفته توسط این پژوهشگر، مقالات و تحقیقات انجام شده طی سالهای یاد شده نشان داده‌اند که آسیب مستقیم دی ان ای و تغییر ساختار سلول، ناشی از افزایش اکسیداتیو استرس است و تخریب کروماتین به صورت بروز توده‌های کوچکی در سیتو پلاسم سلول در مرحله اینترفاز مشاهده شده است.

 بنا بر این مطالعات،‌ اثر میدانهای الکترو مغناطیسی باعث تغییر در مورفولوژی ، حرکت و تعداد اسپرم شده و همچنین بر روند تخمک‌گذاری تاثیر می‌گذارند و باعث ایجاد نقص در فولیکول‌ها و ترشح هورمونها نیز می‌شوند.

 نتایج این مطالعه حاکیست: در سطح مولکولی نیز تغییر در سطوح هیستون کیناز و تخریب دی ان ای رخ می‌دهد.

دانشمندان با استفاده از مدل‌های رایانه‌ای، کارکرد خطوط موجود بر روی پوست گورخر را توضیح دادند.

 به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، محققان نشان دادند که این خطوط به هنگام حرکت حیوان، توهمات بصری خلق می‌کنند. آنها بر این باورند این توهم موجب حفاظت از گورخرها در مقابل گربه‌سانان بزرگ و حشرات ریز می‌شود. دکتر مارتین هاو از دانشگاه کوینزلند استرالیا و نویسنده ارشد این مقاله، گفت: گورخرها همواره زیست‌شناسان تکاملی را از زمان داروین سردرگم‌ کرده‌اند؛ نظریه‌های پیشین در مورد کارکرد این خطوط راه راه، شامل علائم ارتباط اجتماعی به هنگام غروب یا صبح زود در زیستگاه‌های چمنزار و همچنین «تاثیر خیره‌سازی» به هنگام قرارگرفتن در مقابل درندگان یا حشرات خونخوار است.

 به منظور آزمایش اثر خیره‌سازی که بر اساس آن، این الگوها شکارچیان را سردرگم می‌کنند، دکتر هاو و همکارش پروفسور یوهانز زانکر از دانشگاه لندن، تصاویر و فیلم‌های گورخرها را تحلیل کردند. مدل‌های رایانه‌ای از طریق رهگیری ظاهر این الگوها نشان دادند که خطوط برای خلق توهمات بصری جهت ارائه "اطلاعات منحرف‌کننده" عمل می‌کنند. انسان‌ها و طیفی از حیوانات در آنچه که دانشمندان "مکانیسم‌های تشخیص حرکت" می‌نامند، سهیم‌اند.

 این مکانیسم‌ها مدارهای عصبی هستند که جهت یک مولفه‌ متحرک را بر اساس چگونگی ظاهرشدن حد فاصل‌هایش پردازش می‌کنند.

 یکی از بهترین نمونه‌های توهمی که این مکانیسم را درهم می‌کند، اثر barber-pole است که در آن به نظر می‌رسد مارپیچی از خطوط بر روی میله عمودی، به هنگام چرخش میله، به سمت بالا حرکت می‌کند.اثر چرخ واگن نمونه دیگری است که در آن یک چرخ واگن به صورت ساعت‌گرد می‌چرخد اما زمانی که به سرعت خاصی می‌رسد، طوری به نظر می‌رسد، گویی خلاف عقربه‌های ساعت حرکت می‌کند.

 به گفته دکتر هاو، خطوط تشخیصی عریض بر روی پهلو و خطوط عمودی باریک‌تر در قسمت پشت و گردن یک گورخر، سیگنال‌های حرکتی غیرمنتظره‌ای را تولید می‌کنند که تماشاگران را به ویژه در گله‌ای از گورخرها سردرگم می‌کنند.

تحقیقات جدید نشان می‌دهد، قرار گرفتن در مسیر سیگنال‌های رادیویی بی‌سیم به سلامت گیاهان صدمه زده و باعث مرگ آنها می‌شود.

 به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، گروهی از دانش‌آموزان دانمارکی مطالعه‌ای را با هدف بررسی تأثیرات منفی سیگنال‌های تلفن همراه بر روی بدن انسان انجام دادند. با توجه به اینکه امکان نظارت بر فعالیت مغز در زمان قرار گرفتن در معرض سیگنال‌های تلفن همراه وجود نداشت، دانش‌آموزان این مطالعه را با استفاده از گیاهان در مسیر سیگنال‌های وای فای با طول موج‌هایی مشابه تلفن همراه انجام دادند.

 شش جعبه حاوی جوانه شاهی در اتاقی بدون هیچ گونه تجهیزات الکترونیک قرار داده شدند و شش جعبه دیگر در اتاق نزدیک به مسیر سیگنال‌های وای فای قرار گرفتند. پس از 12 روز، بیشتر جوانه‌های شاهی در مسیر سیگنال وای فای پژمرده و از بین رفتند، اما گروه دوم کاملا سالم باقی ماندند؛ با این حال برخی منتقدان معتقدند که گیاهان در مسیر سیگنال وای فای در اثر گرمای ساطع شده از دستگاه‌ها از بین رفته‌اند.

 مطالعه دانش‌آموزان دانمارکی از نتایج تحقیقات صورت گرفته توسط محققان هلندی حمایت می‌کند.محققان هلندی سه سال قبل، تأثیر سیگنال‌های رادیویی بی‌سیم بر درختان زبان‌گنجشک را مورد بررسی قرار دادند؛ درختان در معرض شش منبع سیگنال رادیویی با فرکانس‌های 2412 تا 2472 مگاهرتز قرار داشتند.نتایج بدست آمده نشان می‌دهد، پوست و برگ درختان کاشته شده در مسیر این سیگنال‌ها بشدت آسیب‌دیده و زرد شده‌اند.

 تاکنون شواهد کمی در خصوص خطر تابش‌های بی‌سیم بر سلامت انسان بدست آمده است؛ سیگنال وای فای از امواج رادیویی با شدت بسیار کم، 100 هزار برابر ضعیف‌تر از مایکروویو استفاده می‌کند.قرار گرفتن در معرض هات اسپات وای فای بمدت یک سال معادل همان دز از امواج در طول 20 دقیقه مکالمه با تلفن همراه است. امواج رادیویی بی‌سیم با فاصله گرفتن، بطور قابل توجهی کاهش پیدا می کنند و محققان تأکید می‌کنند، افراد باید یک متر از مسیر سیگنال‌ها دور فاصله گرفته و لپ تاپ را به جای روی زانو، بر روی میز قرار دهند.

جمجمه قدیمی‌ترین گربه‌سان بزرگ جهان در تبت کشف شد.

 به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این جمجمه در کوه‌های هیمالیا کشف شده و قدمت آن به حدود شش میلیون سال پیش می‌رسد.

 موجود جدید که Panthera blytheae نام دارد، خویشاوند پلنگ برفی گریزپا بوده و دیدگا‌های جدیدی را در خصوص شیرها، یوزپلنگ‌ها و ببرها در اختیار می‌گذارد. دانشمندان با استفاده از تکنیک magnetostratigraphy قدمت این جمجمه را 4.1 تا 5.95 میلیون سال پیش تخمین زده‌اند. این تکنیک قدمت فسیل‌ها را بر اساس الگوهای مجزای واژگونگی در میدان مغناطیسی زمین که در لایه‌های صخره‌ای ثبت شده‌، مشخص می‌کند. این کشف به آسیای مرکزی به عنوان منشا گربه‌سان‌های بزرگ و فلات تبت به عنوان ناحیه‌ای حیاتی برای درک تنوع‌پذیری این حیوان اشاره می‌کند. دکتر جک تی‌سنگ از موزه تاریخ طبیعی امریکا در نیویورک بر این باور است که "این کشف نشان می‌دهد گربه‌سانان بزرگ دارای منشا تکاملی عمیق‌تر از آنچه پیش‌تر تصور می‌شد‌، هستند."

 شواهد دی ان ای نشان می‌دهد گربه‌سان‌های بزرگ که به طور دسته‌جمعی Pantherinae خوانده می‌شوند، از نزدیک‌ترین خویشاوندان تکاملی‌شان به نام Felinae آمده‌اند. با این حال، قدیمی‌ترین فسیل‌ها از گربه‌سان‌های بزرگ که در دهه 1970 کشف شد، قطعات دندان در تانزانیا هستند که 3.6 میلیون سال قدمت دارند.

 مطالعه جدید تصورهای پیشین در مورد گربه‌سان‌های بزرگ را به چالش می‌کشد و آ‌ن‌ها را در بافت ژئوجغرافیایی قرار می‌دهد. این کشف در جایی صورت گرفت که مامن جمعیتی از زیستگاه‌های کنونی گربه‌سان‌های بزرگ است و نشان می‌دهد که این گروه در آسیای مرکزی تکامل یافتند و سپس پخش شدند. دکتر تی‌سنگ و همسرش دکتر جوان لیو از دانشگاه آلبرتای کانادا و دیگر همکارانشان جمجمه جدید را در سال 2010 و زمانی که در ناحیه مرزی دورافتاده بین پاکستان و چین بودند، کشف کردند. 

دکتر لیو دریافت که بیش از صد جوارح و آرواره‌های بزکوهی باید توسط یک رودخانه انباشت شده و در زیر این بخش باید بقایای له‌شده اما کاملی از جمجمه مزبور باشد. جمجمه جدید درست وسط این انباشت به دست آمد.

 طی سه سال گذشته محققان از هر دوی داده‌های آناتومی و دی ان ای برای تایید این موضوع استفاده کردند که جمجمه کشف‌شده به نوعی گونه جدید تعلق دارد. محققان در نظر دارند در آینده برای جست‌وجوی گونه‌های بیشتر به این مکان بازگردند. جزئیات این دستاورد علمی در Proceedings of the Royal Society B منتشر شده است.

مطابق یک گزارش سازمان ملل محصولات بیش از یک‌چهارم زمین‌های زیر کشت جهان مستقیما به سطل‌های زباله ریخته می‌شود. در همین حال گرسنگی و سوء تغذیه جان و سلامت ۸۷۰ میلیون نفر را تهدید می‌کند.

سالانه یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون تن مواد غذایی در سراسر جهان دور ریخته می‌شود. بر اساس یکی از تازه‌ترین گزارش‌های سازمان ملل متحد، سرازیر شدن این حجم مواد خوراکی به زباله‌دانی‌ها نه تنها یک زیان اقتصادی بزرگ که معضلی جدی برای محیط زیست است.

بنابر این گزارش ۲۸ در صد از کشتزارهای جهان برای تولید محصولاتی به کار گرفته می‌شوند که هرگز خورده نمی‌شوند. پیامدهای انسانی، اقتصادی و زیست محیطی این وضعیت کشورهای مختلف را به چاره‌جویی واداشته است.

هدر دادن آب و خسارت‌های نجومی

میزان خسارت ناشی از دور ریختن محصولات کشاورزی سالانه ۵۶۵ میلیارد یورو برآورد می‌شود. در این رقم ارزش ماهی‌ها و خوراکی‌های دریایی دور ریخته شده در نظر گرفته نشده است.

در گزارش سازمان ملل در مورد تاثیر حیف و میل مواد خوراکی بر منابع طبیعی، نتیجه‌ی تولید بیش از نیاز بر تغییرات جوی، وضعیت زمین، ذخایر آب و تنوع در طبیعت بررسی شده است.

این گزارش که توسط سازمان خواروبار و کشاورزی ملل متحد (فائو) و برنامه محیط زیست سازمان ملل تهیه شده روز پنج‌شنبه (۲۲ شهریور ۱۳۹۲/ ۱۲ سپتامبر) همزمان در پایتخت کنیا و ایتالیا (نایروبی و رم) در اختیار رسانه‌ها قرار گرفت.

به گزارش فائو هر سال ۲۵۰ میلیارد متر مکعب آب صرف تولید مواد غذایی‌ای می‌شود که در نهایت به دست مصرف‌کننده نمی‌رسد. این مقدار پنج برابر آبی است که هر سال در رودخانه‌ی ۳۷۰۰ کیلومتری "ولگا" در جنوب روسیه، به عنوان پرآب‌ترین و طولانی‌ترین رودخانه اروپا جریان دارد.

دور ریختن مواد غذایی با ۸۷۰ میلیون گرسنه

گزارش سازمان ملل نشان می‌دهد که ۵۴ درصد محصولات کشاورزی پیش از رسیدن به بازار و هنگام برداشت، آماده‌سازی و انبار از بین می‌رود. کشورهای در حال توسعه در این زمینه با مشکلات بیشتری روبرو هستند.

از سوی دیگر ۴۶ درصد مواد غذایی هنگام فرآوری، حمل و نقل و پس از رسیدن به دست مصرف کننده هدر می‌روند که این بخش بیشتر شامل کشورهای صنعتی و پیشرفته می‌شود.

ژوزه گرازیانو دا سیلوا، مدیر کل فائو معتقد است که همه‌ی ما "ماهیگیران، کشاورزان، تولیدکنندگان مواد غذایی، دولت‌ها و حکومت‌های محلی و مصرف‌کنندگان" باید در هر بخش از زنجیره‌ی انسانی تغذیه تغییری ایجاد کنیم که در وهله اول مانع دور ریخته شدن مواد غذایی شویم و در مرحله بعد از این مواد به بهترین شکل استفاده بکنیم.

مدیرکل فائو، در کنار پیامدهای زیست محیطی هدر دادن مواد غذایی، این وضعیت را به دلیل "وجود ۸۷۰ میلیون گرسنه" در جهان عملی غیراخلاقی توصیف می‌کند.

ضرورت تغییر الگوی مصرف

به نوشته‌ی "اشپیگل آنلاین" برخی از کارشناسان میزان هدر رفتن مواد غذایی را بسیار بیشتر از برآوردهای سازمان ملل و نزدیک به پنجاه درصد تخمین می‌زنند.

در این گزارش وجود صدها میلیون‌ها گرسنه در جهان واقعیتی "تراژیک" خوانده شده، زیرا کارشناسان معتقدند میزان مواد غذایی تولید شده در کشورهای مختلف برای تغذیه جمعیت هفت میلیاردی امروز جهان کافی است.

به گزارش اشپیگل آنلاین پژوهش‌های دولت آلمان نشان می‌دهد که هر شهروند آلمانی به طور متوسط سالانه ۸۲ کیلوگرم مواد خوراکی دور می‌ریزد.

به رغم این آمار، ایلزه آیگنر (Ilse Aigner) وزیر امور مصرف‌کنندگان و عضو حزب سوسیال مسیحی آلمان، به روند تغییر الگوی مصرف در این کشور، به ویژه با توجه به تبلیغات وسیعی که برای پرهیز از ریختن مواد غذایی به سطل زباله می‌شود، خوش‌بین است.

وزیر امور مصرف‌کنندگان آلمان می‌گوید اگر دیگر کشورها نیز همراهی کنند می‌توان به هدف کمیسیون اتحادیه اروپا که کاهش پنجاه درصدی دور ریختن مواد قابل استفاده تا سال ۲۰۲۰ است، دست یافت.

DW.DE

کار سخت در زمین های کشاورزی و مزرعه های بزرگ، انگیزه ای برای استفاده از ابزار و ماشین در این بخش است. این فناوری هر روز وارد عرصه جدیدی می شود.

پژوهشگران در کالیفرنیا روبات جدیدی ساخته اند که امیدوارند روشهای معمول کشاورزی را اساسا متحول کند. روباتی به نام «لتوس بات» یا روبات کاهو که می تواند یک مزرعه را با سرعتی برابر با بیست کارگر وجین کند. این تنها بخشی از توانایی های این نوع روبات است که در زمینهای کشاورزی بکار می رود که محصولاتشان مستقیما به بازار مصرف و نه به کارخانه های تولید مواد غذایی ارسال می شود.

کارشناس اجرایی ارشد کارخانه سازنده این فناوری در کالیفرنیا می گوید: «با این تکنولوژی می توانیم به هر گیاه با دقت بیشتر نگاه کنیم و آنرا بارور کنیم، کود شیمیایی را در بوته یا گیاه مشخصی که می خواهیم استفاده کنیم. علفهای هرز و آفات را بدون پاشیدن سم روی همه گیاهان، از بین ببریم، اطلاعات جمع آوری کنیم. امکانات آن نا محدود است، هر کاری برای افزایش محصول و بازدهی.»

استفاده از روبات در کشاورزی امر تازه ای نیست،اما این دستگاه از فناوری جدیدی استفاده می کند. این روبات با استفاده از حسگرهای پیشرفته، کامپیوتر، الگوریتم و سخت افزار های روباتی برای کاربرد در محصولات بسیار لطیف کشاورزی ساخته شده اند. بعلاوه دارای سیستم جهت یابی ماهواره ای و ارتباط بین شبکه ها هم هستند.

«لتوس بات» یا کاهو روبات، با استفاده از دوربین های ویدیویی و نرم افزارهای تصویربرداری، تشخیص می دهد کدام بوته کاهو باید کنده شده و کدامیک باید با استفاده از بارور کننده و تقویت کننده های خاک تغذیه شوند. با اینحال استفاده از دستگاه و ابزار های مکانیزه معمولا به معنی جایگزین کردن انسان است. از یکطرف بی نیازی به نیروی انسانی در بخش کشاورزی به معنی بیکاری نیروی کار و از طرفی جایگزین کردن انسان مراقبت طبیعی با روشهای روباتی است.

 euronews 2013

دانشمندان ایتالیایی با نبش قبر لیزا جراردینی در فلورانس بدنبال یافتن دی‌ان‌ای مدل لئوناردو داوینچی برای تابلوی معروف لبخند ژوکوند هستند. گفته می‌شود لیزا جراردینی که همسر یک تاجر ابریشم بود، مدل داوینچی برای تابلوی لبخند ژوکوند بوده است.

این مقبره پشت محراب کلیسای سانتیسیما آنون‌زیاتا قرار دارد و محققان سوراخی در کف کلیسا ایجاد کردند تا به مقبره خانواده تاجر ابریشم فرانچسکو دل ژوکوندو دسترسی پیدا کنند.

در این مقبره سه عضو خانواده دفن هستند که احتمال داده می شود شوهر و پسران لیزا جراردینی ازجمله پسرش پیرو باشند. لیزا و فرانچسکو دل ژوکوندو پنج فرزند داشتند.

سیلوانو وینچتی نویسنده و پژوهشگر قرار است دی‌ان‌ای بدست آمده از این قبر را با دی‌ان‌ای استخوان سه زنی که در قبری در همان نزدیکی در صومعه سنت اورسولا دفن هستند مقایسه کند.سیلوانو وینچتی نویسنده و پژوهشگر قرار است دی‌ان‌ای بدست آمده از این قبر را با دی‌ان‌ای استخوان سه زنی که در قبری در همان نزدیکی در صومعه سنت اورسولا دفن هستند مقایسه کند.

لیزا جراردینی که راهبه شده بود در سال ۱۵۴۲ در سن ۷۱ یا ۷۲ سالگی در همین صومعه در گذشت.

سیلوانو وینچتی می گوید "اگر دی‌ان‌ای مادر و فرزند با هم مطابقت داشته باشد، مونالیزا را پیدا کرده‌ایم."

اگر چنین شود، به گفته آقای وینچتی، با استفاده از استخوانهای جمجمه می‌توان چهره لیزا جراردینی را با کامپیوتر بازسازی و آن را با تابلوی مونالیزا مقایسه کرد.

داوینچی حدود پانزده برای تکمیل مونالیزا وقت صرف کرد و تابلوی محبوب خود را تا زمان مرگ در سال ۱۵۱۹ نزد خود حفظ کرد.

از آن زمان زنی که سوژه این تابلو بوده با لبخند ناپیدایش، کنجکاوی‌ بسیاری را در بین متخصصان و علاقمندان ایجاد کرده است.

تابلوی مونالیزا بعد به دست فرانسیس اول افتاد که بین سالهای ۱۵۱۵ تا ۱۵۴۷ بر فرانسه حکومت می‌کرد.

این تابلو در پایان قرن هجدهم در موزه لوور پاریس به نمایش دائم گذاشته شد و نه تنها پرجاذبه‌ترین اثر هنری موزه لوور است، بلکه معروفترین و پربیننده‌ترین تابلوی نقاشی دنیا هم بشمار می رود.

در سال ۱۹۱۱ یکی از کارکنان سابق لوور که عقیده داشت این تابلو متعلق به ایتالیاست آن را ربود اما دو سال بعد پلیس او را دستگیر کرد و تابلو صحیح و سالم به لوور بازگردانده شد.

بر اساس نظریه ای پرطرفدار اما نامحتمل، این تابلو، نقاشی داوینچی از چهره خودش است.

ویژگیهای چهره مونالیزا با پرتره‌ای که داوینچی سالها بعد از خودش کشیده تشابه بسیاری دارد از این رو برخی، معمای لبخند اسرارآمیز و معروف مونالیزا را در این می‌دانند که داوینچی در واقع پرتره خود را کشیده است.

BBC NEWS

اولین همبرگری که بطور مصنوعی توسط دانشمندان هلندی در آزمایشگاه تولید شده در لندن درکنفرانسی خبری در معرض دید عموم قرار گرفت.

این همبرگر با هزینه ای بالغ بر سیصد هزاردلار و با تکثیر سلول های بنیادی گاو تهیه شده است.

دراین روش دانشمندان پس از برداشتن چند سلول از یک گاو، سلول های بیشتری تولید کرده، آنگاه این سلول ها را لایه لایه روی هم قرار داده اند.از روی هم قرار دادن این سلول‌ها در نهایت بافتی از ماهیچه تولید کرده اند.

از آن جایی که این ماهیچه به تنهایی مزه گوشت نمی دهد، برای همین ترکیبی از خورده نان، کارامل و زعفران برای مزه دار کردن آن استفاده شده است.

برای آن که رنگش طبیعی شود به مواد آن آب چغندر اضافه شده که ظاهر آن شبیه گوشت چرخ کرده به نظر بیاید.

به گفته دانشمندان این تکنولوژی می تواند به به تقاضاهای جهانی تولید گوشت کمک کند.

هر چند که منتقدان معتقدند که خوردن کمتر گوشت می تواند راه ساده تری برای مقابله با کمبود گوشت باشد.

دو کارشناس مواد غذایی پس از پختن این همبرگر آن را امتحان کردند.

یکی از این کارشناسان مزه این همبرگر را نزدیک به مزه گوشت ارزیابی کرده و کارشناس دیگر پس از خوردن طعم آن را کمی متفاوت و کم آبدارتر از گوشت گاو توصیف کرد.

پروفسور مارک پست، از دانشگاه ماستریخت که در این پروژه همکاری داشته گفته است که این شروع بسیار خوبی است.

به گفته پروفسور پست این گوشت از دهها میلیارد سلولی که در آزمایشگاه پرورش یافته، تولید شده است.

پروفسور مارک پست در پاسخ به این سوال که چه زمانی این همبرگر روانه بازار خواهد شد گفت که تولید چنین همبرگری نیازمند زمان است.

در حالی که به رغم کشت محصولات تراریخته در 170 میلیون هکتار از اراضی زراعی جهان از تولید این محصولات در کشور جلوگیری می‌شود از غنا هم خبر می‌رسد که دولت این کشور انجام آزمایشات مزرعه‌یی محصولات تراریخته را به تصویب رسانده و به زودی شاهد پیشی گرفتن این کشور آفریقایی از ایران خواهیم بود.

 به گزارش سرویس فناوری ایسنا، به گفته اریک اوکوره، مدیر وزارت محیط‌ زیست، علم و فناوری غنا، محصولات تراریخته‌ای همچون برنج، سیب‌زمینی شیرین، پنبه و لوبیا چشم بلبلی تاکنون برای انجام آزمایش‌های مزرعه‌یی مجوز دریافت کرده‌اند.

 در 31 دسامبر، لایحه ایمنی زیستی غنا - قانونی که غنا به وسیله آن قادر خواهد بود از بیوتکنولوژی در تولید محصولات غذایی شامل موجودات تراریخته استفاده کند - پس از آنکه به مدت چهار سال در مجلس قانونگذاری بود از سوی رییس جمهور این کشور ابلاغ شد. همچنین در خبری دیگر ریچارد اکرومه، رییس دانشکده کشاورزی دانشگاه علم و صنعت (KNUST) در کوماسی غنا از رسانه‌ها درخواست کرد که به کاهش برخی احساسات منفی در مورد بیوتکنولوژی مدرن کمک کنند. در سمیناری با عنوان «آینده برای کشاورزی چه چیزی رقم خواهد زد؟» که برای روزنامه‌نگاران منتخب در کوماسی برگزار شده بود، اکرومه در مقاله‌ای که ارائه می‌داد با تاکید بر بیوتکنولوژی مدرن بیان کرد که بیوتکنولوژی یک فرایند علمی ایمن با مزایای بسیار زیاد برای بهبود بازدهی کشاورزی و کاهش استفاده از مواد شیمیایی در محصولات است. مواد شیمیایی خطرات بسیاری را هم برای کشاورزان و هم مصرف‌کنندگان به دنبال دارد.

 به گزارش مرکز اطلاعات بیوتکنولوژی ایران، «این دو خبر در حالی در فضای مجازی منتشر می‌شوند که شاهد عقب افتادن ایران در زمینه مهندسی ژنتیک کشاورزی از کشورهایی همچون غنا هستیم. همین چند روز پیش بود که رییس جمهور با افتخار از کسب رتبه علمی چهاردهم ایران سخن گفت، رتبه‌ای که تنها بر اساس تعداد مقالات نمایه شده در ISI به دست آمده و دهها شاخص دیگر به ویژه تولید ملی و تولید ثروت به طور کل نادیده گرفته شده است و موجب شده تا مردم به جای استفاده از دسترنج پژوهشگران، دانشمندان و کشاورزان مملکت خود از محصولات تراریخته وارداتی مصرف کنند.

 هندوستان تنها با استفاده از پنبه تراریخته اقتصاد و وضع معیشتی کشاورزان خود را بهبود بخشید. چرا وقتی قانونی شفاف (قانون ملی ایمنی زیستی) برای بررسی محصولات تراریخته در کشور وجود دارد برخی طی این مدت به بهانه نداشتن آیین‌نامه اجرایی این قانون (که خودشان باید آن را تهیه می‌کردند) از اجرای آن سرباز زده‌اند؟ اگر قانونی به تصویب رسیده چرا باید افرادی با غرض‌ورزی و بدون هیچ بینشی از مسائل در کمتر از 25 روز به پایان عمر دولت به ابلاغ آیین‌نامه‌ای بپردازند که مغایر قانون و در تعارض با خواست پژوهشگران و تولیدکنندگان است؟»

 در فیلم های علمی تخیلی و داستانها ی نوشته شده مشاهده شده که به گیاهان گوشتخوار بزرگی اشاره گردیده که براحتی یک انسان را می بلعند یا حرکت کرده و با پیچکهای خود او را بدام می اندازند.تاکنون شواهد عینی ای اینگونه حوادث در هیچ کجای جهان ارائه نگردیده است.

اما دراین دو مورد مبالغه نگردیده است، اول اینکه، وجود گیاهان گوشتخوار بزرگ در حدی که یک انسان در آن بگنجد مبالغه نگردیده است  و مورد دوم اینکه این گیاهان استاد شکار کردن(بدام انداختن نه به معنای تعقیب و گریز)،کشتن و هضم قربانیان خود می باشند.آنها انواع دامها از قبیل قیف های لغزنده ،اندامهای چسبان و اندامهای سریع حساس و بدام اندازنده را برای گرفتار ساختن قربانیان خود دارا می باشند.اما در مورد ابعاد غول آسا ،گیاه زبان شیطان با نام علمی Amorphophallus titanum گیاهی است که این خصوصیات را داراست.

Amorphophallus titanum

ساقه گل آن با بلندای بیش از 8 فوت(2.4متر) و اسپاتی به شکل گلدان و بزرگی 4 فوت(1.2)متر و قطری در حدود 14 فوت(4متر)واقعا یک گوشتخوار غول پیکر است.این غول از یک غده به اندازه 6 فوت(2متر) خارج گردیده و وزنی بالغ بر 100 پوند(46کیلوگرم )داراست.اما بر خلاف برخی افسانه ها این گیاه برای نوع انسان کاملا بی آزار می باشد ،البته بوی ناهنجار و بسیار بد آن را باید فاکتور گرفت زیرا برای انسان فوق العاده آزار دهنده است.

جندی شاپور البرز.تیر 92

 the Royal Botanic Gardens

بقیه تصاویر گیاه در ادامه نوشتار

 بر خلاف نظریه‌های تا کنونی انقلاب نوسنگی در ۱۲ هزار سال پیش نه تنها در یک منطقه بلکه همزمان در مناطق مختلفی انجام شده است. این نظریه بر بقایای بسیار قدیمی غلاتی استوار است که اخیرا در ایران یافت شده است.کشاورزی تنها در یک منطقه شروع نشده، بلکه انسان همزمان در چند نقطه به گونه‌ای نسبتا سامان‌مند به این کار آغاز کرده است. این مضمون مقاله‌ای تحقیقی است که یک گروه پژوهشی دردانشگاه توبینگن آلمان به سرپرستی سیمون ریل (Simon Riehl) در شماره جدید نشریه علمی "ساینس" منتشر کرده است.تا کنون پیدایش اولیه کشاورزی در شرق منطقه موسوم به هلال خصیب (به انگلیسی Fertile Crescent که به فارسی می‌توان آن را هلال بارور نامید) امری ثابت‌شده به شمار می‌رفت. ولی در شرق این منطقه و از جمله ایران به دلیل برخی دشواری‌ها برای دسترسی به آن، تحقیقی صورت نگرفته بود. با آغاز به تحصیل یک دانشجوی ایرانی (محسن زیدی) در مقطع دکترای باستانشناسی دانشگاه توبینگن این امکان نیز فراهم شد و گروه تحقیقاتی سیمون ریل کار خود را در بخش‌هایی از کوهپایه‌های زاگرس آغاز کرد. در روند این تحقیقات دانشمندان تحت سرپرستی ریل بقایای دیرینه غلات و حبوباتی را در ایران یافته‌اند که نشان می‌دهد بر خلاف نظریه رایج، کشاورزی تنها در غرب منطقه موسوم به هلال خصیب رواج پیدا نکرده، بلکه همزمان شرق این منطقه را نیز شامل می‌شده است. 

یافته‌هایی پر اهمیت در کوهپایه‌های زاگرس

هلال خصیب حوزه جغرافیایی داس‌گونه‌ای است که از راس خلیج فارس تا بخشی از قفقاز و کناره‌های دریای سیاه تا بخش غربی مدیترانه و دلتای نیل را در برمی‌گیرد و امروز بخشی از مصر و کشورهایی همچون اسرائیل و لبنان و عراق و سوریه و نیز جنوب غربی ترکیه و بخشی از غرب ایران را شامل می‌شود. این منطقه مهد تمدن انسانی به شمار می‌رود و جایی است که انسان برای اولین بار در آن از زندگی عشایری به سوی اسکان‌یافتگی گذر کرد.غلات و حبوبات یادشده در تپه باستانی چغاگلان در کوهپایه‌های زاگرس و در منطقه مهران یافت شده‌اند. محققان دانشگاه توبینگن در این منطقه نمونه‌هایی از گیاهان، بقایای استخوان‌ها و ابزارهای دست‌ساز همچون وسایل خانه و هاون‌های کوچک سنگی را جمع‌آوری کرده‌اند. ساکنان دوران نوسنگی در این منطقه با هاون‌ غلات را خرد کرده و از طریق مخلوط‌ کردن آن با آب غذاهای حلیم‌مانند تهیه می‌کرده‌اند.این گونه رد و نشانه‌ها از دوران پیشین زندگی بشر برای محققان واجد ارزش بسیار است، زیرا نه تنها بیانگر نوع استفاده انسان از برخی غلات است، بلکه می‌توان بر مبنای آنها تغییر و تحول گونه‌های وحشی گیاهان را نیز شناسایی کرد.این واقعیت که وسایل خانه و انواعی از غلات همزمان در مناطقی دور از هم سربرآورده‌اند پشتوانه‌ای برای این نظریه است که کشاورزی ابتدا تنها در منطقه‌ای محدود رواج پیدا نکرده است.

منبع:خبرگزاری آلمان

بقیه در ادامه نوشتار

پژوهش جدید محققان مرکز جان اینز نشان داد که گیاهان برای جیره‌بندی غذا و اجتناب از قحطی در طول شب تقسیم‌های ریاضی انجام می‌دهند. 

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، به گفته محققان این اولین گواه محکم در فرآیند زیستی بنیادی از یک محاسبه پیچیده ریاضیاتی است.در طول شب هنگامی که گیاه نمی‌تواند از انرژی خورشید برای تبدیل دی‌اکسیدکربن به قند و نشاسته استفاده کند، ذخایر نشاسته را برای باقی ماندن این ماده تا صبح تنظیم می‌کنند.در شیوه، ساز و کارهای درون برگ میزان دخیره نشانسته را اندازه‌گیری و بر اساس ساعت درونی مشابه ساعت زیستی بدن، زمان را تا طلوع خورشید برآورد می‌کند.اندازه ذخیره نشاسته با زمان باقیمانده تا طلوع خورشید برای تنظیم سرعت صحیح مصرف نشاسته تقسیم می‌شود تا هنگام روز حدود 95 درصد نشاسته حتی در صورت زودتر آغاز شدن شب یا تفاوت میزان ذخیره نشاسته مصرف شود.محققان پیشنهاد کرده‌اند که این فرآیند به واسطه دو نوع مولکول با نامهای «S» برای نشاسته و «T» برای زمان انجام می‌شود.اگر مولکولهای S تجزیه نشاسته را تحریک کرده و مولکولهای T از آن جلوگیری کنند، سرعت مصرف نشاسته با نسبت مولکولهای S به مولکولهای T یا S‌ تقسیم بر T تعیین می‌شود.به گفته محققان این محاسبات بسیار دقیق بوده تا گیاه دچار قحطی‌زدگی نشده و موثرترین استفاده از غذایشان را داشته باشند. درک چگونگی رشد گیاهان در تاریکی می‌تواند به گشودن راههای تازه برای ارتقای مزارع کمک کند.

هدف یک طرح پژوهشی جدید اتحادیه اروپا، استفاده از فن آوری زیستی برای مبارزه با آلودگی محیط است. در این طرح، نوع ویژه ای از جلبک مورد توجه پژوهشگران است.اوا دکر از دانشکده زیست شناسی دانشگاه فرایبورگ در آلمان می گوید: “ما از جلبک استفاده می کنیم چون این گیاه سطح بزرگی دارد. ساختارهای آنرا می توان مشاهده کرد و می تواند اجزای آلاینده موجود در هوا را پاک کند. جلبک دارای کپسول هایی از شاخک است که هر یک از این شاخک ها گیاه جدیدی تولید می کند. ما با استفاده از این شاخک ها، در آزمایشگاه گیاههای جدید پرورش می دهیم.”زیر نظر قرار دادن اکسید نیتروژن، اکسید گوگرد و همچنین فلزهای سنگین که با هوا منتقل می شود، مانند کادمیوم، سرب یا نیکل با استفاده از فن آوری موجود بسیار دشوار است چون به اندازه کافی دقیق نیست و بسیار گران تمام می شود.یک گروه از زیست شناسان در دانشگاه فرایبورگ آلمان در یک محیط کنترل شده، این جلبک ها را پرورش می دهند.اوا دکر، پژوهشگر دانشکده زیست شناسی دانشگاه فرایبورگ می گوید: “وقتی به این مرحله می رسیم باید تعداد بیشتری از این جلبک را پرورش دهیم و این زمانی است که از یک راکتور زیستی استفاده می کنیم. حجم آن پنج لیتر است در حالیکه اینجا فقط با ۲۰۰ میلی لیتر کار می کند. این به معنای آن است که می توانیم جلبک بیشتری در یک راکتور زیستی تولید کنیم.”

بقیه در ادامه نوشتار

www.mossclone.eu

عصر سفارش گوشت‌ها بدون کشتن هیچ نوع حیوانی در راه است.به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، تابستان سال جاری میلادی دکتر مارک پست و تیم تحقیقاتی‌اش از دانشگاه ماستریچت در نظر دارند برگر معروفی را که از سلول‌های گوشت گاو در آزمایشگاهی تولید کرده‌اند، سرو می‌کنند.گوشت آزمایشگاهی چندین سال است که تحت تولید و توسعه بوده و این پروژه تاکنون هزینه زیادی را در بر داشته است.

در فرایند تولید این گوشت‌ها، سلول‌ها از حیوانات زنده استخراج و توسط گلوکز و آمینو اسید در آزمایشگاه پرورش داده می‌شوند.هزاران رشته برای تولید گوشت قابل‌کاربرد در برگر با یکدیگر تحت فشار قرار می‌گیرند.«ایشا داتا» از سازمان جایگزین‌هایی برای گوشت به نام «نیو هاوست»، آینده‌ای را تجسم می‌کند که در آن شیوه‌های پرورش‌ گوشت آزمایشگاهی بسیار پیشرفته شده‌اند به طوری که افراد در رستوران یا منزل قادر به تولید آن‌ها خواهند بود.

 Kingdom: Plantae – Plants
Subkingdom: Tracheobionta – Vascular plants
Superdivision: Spermatophyta – Seed plants
Division: Magnoliophyta – Flowering plants
Class: Liliopsida – Monocotyledons
Subclass: Zingiberidae
Order: Zingiberales
Family: Costaceae – Costus family
Genus: Costus L. – costus
Species: Costus speciosus (J. Koenig) Sm. – canereed

بقیه در ادامه نوشتار 

 نتایج یک کار تحقیقاتی مشترک بین دانشگاه تگزاس و دانشگاه کالیفرنیا نشان می‌دهد که نانوذرات موجود در خاک می‌توانند توسط گیاه جذب شده و وارد زنجیره غذایی شوند.به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه تگزاس با همکاری محققانی از دانشگاه کالیفرنیا، آزمایشگاه ملی شتابدهنده در استنفورد به بررسی نانوذرات در گیاهان پرداختند.

کادمیم

 آرسنیک

این گروه تحقیقاتی روی دانه سویا متمرکز شدند که پنجمین محصول در تولیدات کشاورزی دنیا از نظر حجم تولید محسوب می‌شود.خاک مورد استفاده این گیاه حاوی اکسید روی و دی اکسید سریم (نانوسریا) است. اکسید روی به وفور در مواد آرایشی، حسگرها و مواد آنتی باکتریال استفاده می‌شود. نانوسیریا نیز یک کاتالیست عالی برای سوخت داخلی در فرآیندهای کرکینگ است.این گروه تحقیقاتی با پرتو اشعه ایکس این گیاه را بعد از رشد در گلخانه مورد آزمایش قرار دادند. با سیستم اشعه ایکس می‌توان فهمید که آیا نانوذرات وارد گیاه شده یا نه.نتایج این پژوهش نشان داد که نانوذرات سریم نه تنها در ریشه وجود دارد، بلکه به غلاف سویا نیز رسیده است.محققان نشان دادند که حالت شیمیایی سریم در غلاف و ریشه یکسان است. با این حال بخشی از سریم‌ها از حالت چهار ظرفیتی به سه ظرفیتی تغییر حالت داده که این موضوع حساسیت شیمیایی نانوذرات را تغییر می‌دهد.فلز روی نیز در ریشه، ساقه و غلاف دیده شد که غلظت آن بیشتر از نمونه‌های کنترل بود. طیف‌های بدست آمده هیچ اثری از روی بصورت نانوذرات روی در میوه گیاه نشان نداد.این طیف نشان می‌دهد که برخی لیگاندهای آلی نظیر سیترات در گیاه وجود داشته که احتمالا به روی متصل می‌شوند. اما این گیاه می‌تواند عناصر خطرناکتری نظیر کادمیم و آرسنیک را بصورت نانوذرات جذب کند.محققان نشان دادند که نانوذرات دی اکسید سریم در صورت وجود در خاک وارد سویا می‌شوند.نانوذرات ساخته شده توسط انسان می‌تواند از طریق گیاهان وارد زنجیره غذایی شود، هر چند سطح این نانوذرات در حال حاضر قابل توجه نیست، اما روزی می‌تواند بمرحله بحرانی برسد. بهمین دلیل از همین حالا باید در مورد ورود یا عدم ورود این نانوذرات به خاک تصمیم گیری کرد.نتایج این پژوهش که به دلیل اختلاف نظر میان محققان درباره خطرات نانوذرات و امکان ورود آن‌ها به زنجیره مواد غذایی انجام شده، در نشریه «ACS Nano» منتشر شده است.

یک میلیاردر روسی از برنامه جنجالی برای آپلود مغز خود و فناناپذیر شدن تا سال 2045 خبر داد.به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، دیمیتری ایتسکوف، میلیارد 32 ساله روسی بر این باور است که فناوری به وی اجازه خواهد تا در یک بدن هولوگرام برای همیشه زنده بماند.طرح ابتکاری 2045 وی موسوم به «آواتار» به عنوان گام بعدی در تکامل توصیف شده که به نشستهای جهانی برای کاوش این فناوری نیاز بوده و بیش از 20 هزار تن در سایتهای اجتماعی برای پیگیری پیشرفت آن ثبت‌نام کرده‌اند.ایتسکوف اظهار کرد: ما در حال ایجاد گروههای متمرکز از کارشناسان هستیم. در کنار این تیمها، ما بیانیه‌های هدف و برنامه‌های زمان‌بندی تحقیقاتی را آماده خواهیم کرد.بنیاد وی در حال حاضر جدول زمانی خود برای تبدیل به یک انسان کامل هولوگرافی برنامه‌ریزی کرده و مدعی شده که تا سال 2015 برای آپلود ذهن انسان بر روی یک رایانه آماده خواهد بود که البته خود ایتسکوف نیز آنرا خوش‌بینانه خوانده است.ایتسکوف برای برای کمک به درک این هدف عالی یک « کنگره جهانی آینده» را راه‌اندازی کرده که اولین نشست آن سال گذشته در مسکو برگزار شد.این کنگره بار دیگر در ماه ژوئن در نیویورک برگزار شده که قرار است در آن شبیه‌ترین ربات به انسان که جهان تاکنون به خود دیده، رونمایی شود.این نشست همچنین به مسائل اخلاقی و اجتماعی فناناپذیری نیز خواهد پرداخت.به گفته ایتسکوف، تا پیش از سال 2045 یک بدن مصنوعی ساخته خواهد شد که نه تنها از بدن کنونی از لحاظ عملکرد پیشی گرفته، بلکه به کمال شکل رسیده و در جذابیت کمتر از بدن انسان نخواهد بود.این برنامه همچنین بر این باور است که اولین نسل بدنهای آندروید از قابلیتهای ابرانسانی برخوردار خواهد بود. بر اساس آن، این ابرانسانها می‌توانند شرایط شدید مانند دمای بالا، فشار زیاد، تابش، فقدان اکسیژن و غیره را تحمل کنند.این پروژه همچنین مسائل اخلاقی حیات همیشگی را مورد خطاب قرار داده است.ایتسکوف گفت: ما نه تنها خواستار پیاده‌سازی یک پروژه مکانیکی برای ساخت یک بدن مصنوعی، بلکه کل سیستم دیدگاهها، ارزشها و فناوریهایی هستیم که به نوع انسان در رشد هوشی، اخلاقی، فیزیکی، ذهنی و روحی کمک خواهند کرد.وی پیش‌بینی کرده که تا 10 سال آینده می‌توان هوشیاری انسان را از طریق جراحی در بدن یک ربات پیوند زد. او امیدوار است که بتوان پس از آن بدون نیاز به جراحی بتوان ذهن را آپلود کرده و بدنهای انسان را مانند پوسته‌های خالی گذاشت که صاحبان آن درون رباتها زندگی می‌کنند.

محققان آمریکایی با توسعه روش میکروسکوپی سه بعدی مخصوص موفق به کشف الگوهای کاملا جدید و منحصر به‌فرد از حرکت اسپرم شده‌اند.به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، یافتن الگوهای جدید حرکت اسپرم بسیار دشوار است، چراکه این حرکات در فاصله‌ای کمتر از یک میلیونیوم متر روی می‌دهد.تیم تحقیقاتی دپارتمان‌های مهندسی برق و مهندسی زیستی دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس (UCLA) روش جدیدی را توسعه داده‌اند که امکان رهگیری هزاران سلول برای شناسایی الگوهای تازه حرکتی اسپرم را فراهم کرده است.محققان با توسعه روش میکروسکوپی مخصوص، به وضوح تصویری مورد نیاز و حداکثر سرعت فریم دست پیدا کرده و موفق به مشاهده الگوهای کشف نشده‌ای از حرکات اسپرم در نمونه‌های انسان و اسب شدند.برای رهگیری این الگوهای سه بعدی منحصر به فرد از تصویربرداری هولوگرافی محاسباتی برای دنبال کردن بیش از 33 هزار و 700 سلول اسپرم با سرعت بالا معادل 140 فریم در ثانیه استفاده شد.

الگوهای تازه کشف شده حرکات اسپرم که روبان‌های کایرال (chiral ribbons) نام دارند، تاکنون مشاهده نشده بودند؛ رفتار شناگری روبان‌های کایرال بسیار نادر بوده و تنها در کمتر از دو درصد از سلول‌های اسپرم انسان دیده می شوند.این الگوهای غیرمعمول و مارپیچ حرکتی اسپرم، بسیار پیچیده‌تر از الگوهایی هستند که سال گذشته شناسایی شده‌اند و مفاهیم جدیدی در خصوص باروری، سلامت و دنیای میکروسکوپی اسپرم در اختیار محققان قرار می دهند.روش‌های توسعه یافته برای رهگیری سه بعدی حرکات شناگرهای میکروسکوپی مانند اسپرم و باکتری، الگوهای منحصر به فردی شامل حرکات مارپیچ، ستاره در حال چرخش و مسطح را نشان می دهد.

تصاویری از ردیابی سه بعدی اسپرم

تفاوت بین الگوی حرکتی شنای اسپرم اسب درمدت 5ثانیه 

منبع اصلی مقاله وعکسها:http://www.nature.com/srep/2013/130416/srep01664/full/srep01664.html

 محققان موسسه تکنولوژی جورجیا (GT) و دانشگاه پوردو با ساخت سلول خورشیدی از درختان، تجدیدپذیرترین منبع انرژی را طراحی کرده اند.به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، سلول های خورشیدی بطور کلی بر پایه اصل فتوسنتز هستند که مانند گیاهان، انرژی خورشید را جذب و برای تولید انرژی های تجدیدپذیر استفاده می کنند.«برنارد کیپلن» مدیر موسسه تکنولوژی جورجیا تأکید می کند: برای کاهش وابستگی به سوخت های فسیلی، فناوری تولید انرژی از منابع تجدیدپذیر بسیار مهم است، اما این فناوری ها نیز باید در پایان چرخه حیات خود قابل بازیافت باشند، در غیر این صورت مشکلات جدیدی ایجاد می کنند.انرژی تجدیدپذیر تولید شده با منابع کاملا قابل بازیافت و دوستدار محیط زیست نمونه واقعی فناوری سبز محسوب می شوند.سلول های خورشیدی ساخته شده از درختان تا 2.7 درصد انرژی دریافتی از خورشید را به برق تبدیل می کنند که یک رکورد جدید برای مواد آلی محسوب می شود.این سلول های قابل بازیافت از ماده ای به نام نانوکریستال سلولز ساخته شده اند که یک ساختار 100 درصد زیست تخریب پذیر محسوب می شوند، سلول های خورشیدی پس از اتمام عمر مفید، تخریب یا شکسته شدن، براحتی در آب گرم شسته می‌شوند و آسیبی به محیط زیست وارد نمی کنند.هدف بعدی محققان، افزایش کارآیی و رساندن بازده سلول های خورشیدی به یک عدد دو رقمی عنوان شده است که در صورت محقق شدن این امر، تولید در مقیاس کامل سلول های خورشیدی بازیافتی تا پنج سال آینده آغاز خواهد شد.

دانیل تروف، طراح امریکایی، طرح باغ هیدورپونیک عمودی خود موسوم به "صفحه زنده" را در «هفته طراحی میلان» به نمایش گذاشت.به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این زن هنرمند با الهام از ایده داشتن یک دیوار زنده در منزل "صفحه زنده" را طراحی کرده تا سیستم مزرعه خودآبیاری‌کننده خانگی را ارائه دهد.این صفحه شامل مجموعه‌ای از پوسته‌های محافظ‌ بیضوی‌شکل کوچک است که از تنه مرکزی گسترده می‌شوند و پمپ آبیاری توزیع‌کننده آب به هر گیاه را پنهان می‌سازند.سیستم ارائه‌شده از فناوری هیدورپونیک عمودی استفاده می‌کند که به افراد امکان خلق باغچه شهری در منزل خود را می‌دهد و فرایند پروش گیاهان را بسیار آسان می‌کند.باغبانی هیدورپونیک یکی از فعالیت‌های پایدار و کارآمد از لحاظ انرژی در جهان امروز است.سیستم هیدورپونیک عمودی که در صفحه زنده تعبیه شده، از شیوه‌ای ساده بهره می‌برد که گیاهان را بدون نیاز به خاک تغذیه می‌کند.پمپ از لحاظ انرژی کارآمد، آب را از مخزن آب مرکزی به بالاترین بوته گیاه می‌برد و نیروی جاذبه نیز آب را به پایین‌ترین بوته تحویل می‌دهد.به منظور محافظت از ریشه‌های گیاه، صخره‌های رسی می‌توانند در بخش زیرین محافظ‌ها تعبیه شوند.به این دلیل که سیستم از خاک استفاده نمی‌کند، از بسیاری از بیماری‌ها ناشی از خاک اجتناب می‌شود.این مجموعه همچنین امکان رشد سریع گیاه را فراهم می‌کند و خود تروف تاکید دارد که سامانه وی قادر به تولید میوه‌های بزرگتر و سبزیجاتی از قبیل گوجه‌فرنگی و فلفل‌دلمه است.افزون بر این، صفحه زنده امکان دسترسی آسان کاربران به مخزن معکوس آب را فراهم می‌کند، بنابراین آن‌ها می‌توانند سطوح آب را بررسی کرده، میزان pH را بیازمایند و همچنین مواد مغذی را برای سالم نگه‌داشتن گیاه به سیستم بیافزایند.علاوه بر منازل، می‌توان از صفحه‌زنده در دفاتر کار، کافه‌ها و نواحی زنده استفاده کرد.

بقیه در ادامه نوشتار

عوارض مصرف مواد قندی بر سلامت انسان، بسیاری از دانشمندان را به فکر یافتن موادی جایگزین انداخته است.با این که چند​ ماده مصنوعی جایگزین تاکنون تولید و به بازار عرضه شده‌ است، اما هر یک از آنها عوارض جانبی زیادی را با خود به همراه می‌آورد.در این میان، بهره‌گیری از یک گیاه بومی آمریکای جنوبی، توجه بسیاری از تولیدکنندگان عمده مواد غذایی را به خود جلب کرده است.این گیاه «استویا» (Stevia) نام دارد و در فارسی «برگ عسلی» خوانده می‌شود. ماده گرفته شده از این گیاه ضمن این که می‌تواند به صورت مستقیم به عنوان شیرین‌کننده در تولید محصولات غذایی مورد استفاده قرار گیرد، در بسیاری از کشورها به عنوان مکمل رژیمی در اختیار عموم قرار می‌گیرد.مدتی است​ پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی منطقه شمال کشور، پژوهشی را در زمینه این گیاه و روش‌های ازدیاد مدرن آن انجام داده است.

به همین دلیل گفت‌وگویی با مهندس سحر بهلولی زنجانی، یکی از پژوهشگران این پژوهشکده انجام دادیم تا بیشتر در مورد این گیاه بدانیم.

این شیرینی لذت‌بخش از این برگ‌های سبز استخراج شده است؟

بله! گیاه استویا یکی از گیاهانی است که در دهه‌های اخیر مورد توجه قرار گرفته زیرا در برگ‌های این گیاه، ماده شیرین‌کننده‌ای وجود دارد که «استویوساید» (Stevioside) نامیده می‌شود و حدود ۲۵۰ تا ۳۰۰ برابر شیرین‌تر از ساکاروز (قند معمولی) است. در کل، استویا حاوی ۷۰ درصد استویاساید و ۳۰ درصد ربواپوساید (R-A) است. عصاره خالص شده برگ استویا دارای نام‌های متفاوتی از قبیل استویا، استویوساید (یا استویوسایدها)، شکر استویا (یا پودر) یا استویول گلیکوساید است.

از طرف دیگر، ماده استویوساید، کالری‌زا نیست. یعنی این ماده شیرین‌کننده می‌تواند توسط افرادی که می‌خواهند کاهش وزن داشته باشند، مورد استفاده قرار گیرد. تحقیقات ثابت کرده این ماده شیرین‌کننده سبب افزایش فشار خون نیز نمی‌شود.

​ بیماران دیابتی که همیشه با خوردن شیرینی مشکل دارند چطور؟

با توجه به این که این ماده جذب سیستم گوارشی نمی‌شود، برای بیماران دیابتی بسیار مفید خواهد بود و به همین دلیل در حال حاضر بیشترین استفاده از این ماده برای بیماران دیابتی است و محصولات شیرینی که با استفاده از این ماده تولید می‌شود، هیچ مشکلی برای بیماران دیابتی ایجاد نمی‌کند. البته پیش از آشنایی با این ماده، از قندهای مصنوعی نظیر آسپارتا، ساخارین و سیکلامات استفاده می‌شد. این قندهای مصنوعی یک سری عوارض عصبی و کلیوی برای بیماران به دنبال داشت. در هر صورت تحقیقات نشان می‌دهد استویوساید گرفته شده از گیاه استویا این مشکلات را ندارد؛ چون از بدن دفع می‌شود و به همین دلیل سبب بروز مشکلی نمی‌شود.

پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی چه کارهایی در زمینه این گیاه انجام داده است؟

پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی، روش تکثیر این گیاه را به روش مدرن مورد تحقیق و بررسی قرار داد و موفق شد «پروتکل ریز ازدیادی» این گیاه را به دست بیاورد.

روش مدرن؟ مگر روش سنتی چه اشکالی داشت؟

درصد بسیار پایینی از بذرهای گیاه استویا جوانه زنی می‌کنند، بعلاوه تکثیر از طریق بذر، امکان تولید جمعیت‌های همسان را فراهم نکرده و موجب تغییرات زیادی از جمله در میزان شیرینی برگ‌ها می‌شود. تکثیر رویشی گیاه نیز به دلیل نیاز به شرایط ویژه و تعداد اندک گیاهان تولید شده از یک گیاه، دارای محدودیت است. بنابراین کشت بافت تنها راه جایگزین برای تکثیر سریع و انبوه گیاهچه‌های همسان از نظر ژنتیک و خارج از فصل گیاه استویاست که ما هم روی همان موضوع کار کردیم. تمامی گیاهان کشت شده در سطح مزارع در ایران به طور مستقیم یا غیرمستقیم با روش کشت بافت تکثیر شده‌اند.

کدام مناطق ایران برای کاشت این گیاه مناسب است؟

با توجه به این که گیاه بومی پاراگوئه است، اقلیم و شرایط آب و هوایی زادگاه این گیاه شبیه مناطق شمالی ایران است. با توجه به منابع علمی موجود و نیز تجربیات خود ما در این تحقیق به این نتیجه رسیدیم که برای کاشت این گیاه در فضای باز، مناطق شمالی ایران می‌توانند نتایج خیلی خوبی داشته باشند و این گیاه بدون مشکل کشت شود. اما در کشور ما این محصول فعلا در اصفهان و در گلخانه کشت می‌شود. یعنی اگر کسی بخواهد این گیاه را در جایی غیر از شمال کشور پرورش دهد، حتما باید به صورت گلخانه‌ای اقدام به این کار کند. مزیت کشت این گیاه در استان‌های شمالی مثل مازندران، گیلان و برخی مناطق استان گلستان این است که نیازی به هزینه راه‌اندازی گلخانه یا هزینه نگهداری از آن نخواهد بود.

چقدر می‌شود انتظار ثروتمند شدن از راه کشت این گیاه را داشت؟

با توجه به این که مراحل کاشت، داشت و برداشت این گیاه چندان سخت نیست. گیاه استویا گیاهی علفی است که کاشت و نیز داشت و برداشت آن ساده است. همچنین در هر هکتار از اراضی زیر کشت استویا می‌توان حدود شصت تن برگ سبز یا شش تن برگ خشک برداشت کرد. همچنین هر گرم برگ خشک نیز حدود ۱۰۵ میلی گرم ماده استویوساید خواهد داشت. با یک حساب سرانگشتی می‌توان دید که تولید این گیاه صرفه اقتصادی دارد، البته به شرط این که تولیدکننده بازار اصلی این گیاه را پیدا کند.

بازار اصلی این گیاه کجاست؟

کشورهای آمریکایی، اروپایی و همچنین کشورهای جنوب شرق آسیا در حال حاضر از این گیاه در صنایع غذایی و بهداشتی خود استفاده می‌کنند. از جمله این صنایع می‌توان به صنایع شیرینی‌پزی، آشپزی، نوشابه‌سازی، تولید آبمیوه، کلوچه، آدامس، دهان‌شویه‌ها، خمیر دندان، آبنبات و بستنی اشاره کرد.

در کشور ما نیز در اصفهان از استویوساید به عنوان شیرین‌کننده در تولید محصولاتی که بومی ایران است، نظیر گز و سوهان استفاده می‌شود.

همه اینها درست اما چگونه می‌توان استویوساید را از برگ خشک این گیاه زیبا جدا کرد؟

در اغلب موارد، فرآوری معمولی برای استخراج استویول گلیکوزید (که استویوساید نیز جزو این دسته از مواد است) از برگ‌ها در بر گیرنده مراحل زیر است: (الف) خیساندن برگ‌ها در آب گرم یا داغ برای حل شدن گلیکوزیدها (به صورت دسته‌ای)؛ (ب) تصفیه و از صافی گذراندن مایع حاصله (اغلب پس از افزودن عامل رسوب)؛ (پ) تغلیظ توسط تبخیر در خلاء؛ (ت) تبادل رزینی برای جدا کردن گلیکوساید از بخش‌های دارای R-A بالا و پایین؛ (ث) خالص‌سازی از طریق تبادل یونی در برخی موارد و (ج) تبخیر و خشک کردن یا در مواقعی کریستالیزاسیون برای تولید پودر و بلور استویا.

آیا امکان استفاده غیرصنعتی و خانگی از برگ خشک استویا یا استویوساید وجود دارد؟

بله، البته به صورت بسیار محدود. البته چند سالی است که مکمل‌های غذایی ساخته شده از مواد ستخراج شده از استویا در کشورهای آمریکای شمالی و نیز اتحادیه اروپا در داروخانه‌های عرضه شده است. این مکمل‌ها به شکل قرص و نیز شربت هستند.

آیا در حال حاضر کارخانه استخراج استویوساید در ایران وجود دارد؟

خیر. متاسفانه در حال حاضر تجهیزات مورد نیاز برای استخراج صنعتی این ماده در ایران وجود ندارد و نیاز به سرمایه‌گذاری در این بخش کاملا محسوس است. در کل، با توجه به این که در حال حاضر کشور ما یکی از واردکنندگان ماده استوزاید است، حمایت از پرورش و تولید گیاه استویا و استحصال استوساید می‌تواند ضمن جلوگیری از خروج ارز، سبب اشتغال‌آفرینی و بهره‌گیری کارآمدتر از زمین‌های کشاورزی شده و با تامین نیاز صنایع غذایی داخلی، حتی فرصت صادرات آن به کشورهای دیگر را نیز فراهم آورد.

انسان‌های قاره آمریکا قرن‌‌ها پیش نیز ذرت را کشت می‌دادند. اما آیا غلات از غذاهای اصلی بود یا تنها گه‌گاه در مراسم از آن استفاده می‌شد؟ تحقیقات جدید بر روی ابزار سنگی و نمونه‌های خاک آن دوران به این پرسش پاسخ داده است.۵ هزار سال پیش انسان‌ها در سواحل اقیانوس آرام در پرو سکنا گزیده و ذرت می‌کاشتند. اما روشن نیست که آنها از غلات چه استفاده‌ای می‌کردند؟ برخی از باستان‌شناسان معتقدند که غلات در درجه اول در مراسم آنها استفاده می‌شد.

برخی هم می‌گویند، غلات از غذاهای اصلی انسان آن زمان بود.تیمی در موزه "فیلد" شیکاگو در آمریکا به سرپرستی جاناتان هاس (Jonathan Haas) با کشف یافته‌های جدید باستان‌شناسی در منطقه نورته چیکوی، واقع در شمال لیمای پرو به این سئوال پاسخ داده‌است.

بنا بر گزارش "پراسیدینگز آو د نشنال آکادمی آو ساینس" یا Proveedings of the Nathional Academy of Science تجزیه و تحلیل‌های آنها این نتیجه را داده که ذرت به طور وسیع کشت می‌شده و بخش عمده‌ای از غذای انسان آن زمان را تشکیل می‌داده است.

بقیه در ادامه نوشتار

نوع گیاه:همیشه سبز و چند ساله

این گیاه بومی شمال آمریکای جنوبی و برزیل می باشد.دارای گل های زرد بوده و تا ارتفاع 20 فوت(6متری) و گاهی بلندتر یافت می شود.گلهای این گیاه 5 لوبی و تا طول 9 سانتی متر رشد نموده و شکلی قیفی دارند.تمام قطعات این گیاه سمی بوده و در صورت برش لاتکس سفید (شیرآبه)از آن خارج می شود که در صورت تماس با پوست ممکن است باعث تحریک پوست گردد.

Classification

عکس ها  از اندرو زاکرمن

جندی شاپور البرز بهمن 91

بقیه در ادامه

نمونه‌ای از «گل جسد» به تازگی در باغ گل باندونگ در غرب جاوا اندونزی روییده و با وجود بوی تعفن شدید، بازدیدکنندگان زیادی دارد.به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، گل نسبتا نادر titan arum‌ بومی منطقه سوماترا در غرب اندونزی بوده و در جنگل های بارانی می روید که بدلیل بوی تعفن به «گل جسد» مشهور است.این گل بدبو دارای بلندترین گل آذین (inflorescence) است و ارتفاع گل به شش متر و طول آن نیز تا پنج متر می‌رسد.بوی این گل شباهت زیادی به گوشت گندیده دارد و رنگ قرمز پایین گل نیز تداعی کننده یک تکه گوشت بزرگ است.برخلاف انسان ها که هیچ تمایلی به بو کردن «گل جسد» ندارند، بوی تعفن آن باعث جذب سوسک ها و مگس‌های گوشت مردارخور می‌شود.